Gmina Drezdenko leży w centralnej części Kotliny Gorzowskiej, rozciągającej się w poprzek pradoliny Noteci od skraju Puszczy Drawskiej do granicy Puszczy Noteckiej. Liczne czyste jeziora i inne akweny wodne zajmują powierzchnię 750 ha. Obszar Gminy Drezdenko to około 400 km2, z czego 65% to lasy. Gminę zamieszkuję ok. 17 tys. osób. Siedzibą gminy jest 10-cio tysięczne Drezdenko, położone nad Notecią. W pobliżu miasta przebiega linia kolejowa Krzyż – Kostrzyn n/Odrą, umożliwiająca połączenie z Berlinem. Na terenie Gminy rozwija się przemysł drzewny, spożywczy, metalowy i papierniczy.
W początkach istnienia państwowości polskiej Drezdenko odgrywało znacznie ważniejszą rolę niż obecnie. Gród ten zbudowany został na wyspie, a jego mieszkańcy mieli za zadanie kontrolować ruch na jednym z najważniejszych w Polsce szlaków komunikacyjnych: prowadzącym z Poznania do Szczecina.
Nie wiadomo dokładnie, kiedy powstało Drezdenko. Chociaż niektórzy historycy sugerują jego istnienie przed XI wiekiem, pierwsze o nim wzmianki (mówiące o roku 1092) znaleźć można w "Kronice" Jana Długosza. Jednak najważniejsze dokumenty potwierdzające istnienie tego grodu sięgają nie dalej jak do 1233 roku, kiedy odnotowano w Drezdenku pobyt Władysława Odonicza - jego nazwa wymieniona została w formie "in Drzina". Dokumenty z 1234 roku mówią także o "Castrum Drecen". W 1251 roku Drezdenko było już prawdopodobnie kasztelanią - dokumenty z tego okresu mówią o kasztelanie Bogucie. Po nim kasztelanami mieli być kolejno Dzierżykraj i Włost. Ilu ich tak naprawdę było, tego nie wiemy. Wiemy natomiast, że po okresie walk polsko-niemieckich, w 1296 r., Drezdenko zostało przyłączone do Brandenburgii. Istnieje hipoteza, że w 1309 roku wróciło na krótko do Polski, po czym w 1314 roku zostało z powrotem odebrane przez Brandenburczyków. Panowali oni tutaj prawie sto lat. Najważniejszym wydarzeniem z tego okresu było nadanie Drezdenku praw miejskich. Uzyskało je w 1317 roku. Właścicielem grodu została rodzina von der Ost - rycerze z Pomorza. W roku 1356 Drezdenko stało się lennem Polski. W 1402 r. Ulrich von der Ost, właściciel grodu, złożył hołd Władysławowi Jagielle, jednak później odmówił oddania Drezdenka. W 1405 roku wkroczyli na te tereny Krzyżacy i zmusili von der Osta do sprzedaży zamku. Władysław Jagiełło oskarżył ich w tzw. "memoriale wolbromskim" (1409 r.) o zabór Drezdenka. Ciągnące się latami spory o gród były jedną z przyczyn wojny polsko - krzyżackiej w latach 1409-1411.
Stare miasto otoczone było murami obronnymi z trzema bramami. W latach 1444-1455 odbudowywano zamek i mury. W 1455 roku miasto zostało sprzedane elektorowi brandenburskiemu Fryderykowi II. Zakończył się najgorętszy okres dla Drezdenka, ustały walki. Nastąpiło kilka wieków panowania niemieckiego i rozwoju miasta. W 1600 roku otwarto warzelnię soli, bito grosze drezdeneckie na potrzeby handlu z Polską. W latach 1603-1605 zbudowano twierdzę. Następnie miały miejsce dwie plagi: pierwsza to pożar w 1622 roku, który zniszczył prawie wszystkie zabudowania, a druga to najazd Szwedów w 1637 roku i całkowite zniszczenie miasta. Szwedzi nękali mieszkańców tego miasta przez 10 lat. Później nastąpiły lata względnego spokoju. Dopiero w roku 1758 przybyli do Drezdenka Rosjanie i stacjonowali tutaj przez 4 lata - jeszcze długo potem Drezdenko było miastem garnizonowym. Oprócz tego znaczne spustoszenia spowodowało też 7 epidemii, które wybuchły na tych terenach w latach 1758-1866. W 1763 r. założono nowe miasto - usytuowane między starym miastem a twierdzą. W 1766 r. na gruzach części twierdzy zbudowano pałac w stylu późnogotyckim. Dziś mieści się tam Gimnazjum nr 1. Wiek XIX przyniósł jeszcze szybszy rozwój miasta. W latach 1812-1819 powołano "Gwardię obywatelską" strzegącą porządku publicznego w Drezdenku. Wybudowano nowy budynek szkolny, przeniesiono siedzibę władz miasta do nowego ratusza, oddano do użytku szpital i więzienie, uruchomiono rzeźnię miejską, ukończono budowę gmachu sądu oraz zbudowano wiele nowych dróg, m.in. drogę Drezdenko - Międzychód. Uruchomiono fabrykę ceramiki, dwa tartaki i fabrykę zapałek. Nie ominęły Drezdenka też epidemie cholery: w 1831 i 1855 roku. W 1901 roku oddano do użytku pocztę oraz gazownię.
Miasto uzyskało oświetlenie uliczne. W 1902 roku ukończono budować kościół, a w 1904 r. szkołę podstawową (obecnie Szkoła Podstawowa im. Janusza Korczaka). Od 1907 r. w Drezdenku funkcjonowała sieć wodno-kanalizacyjna. Rok później otworzono dom starców i ochronkę dla dzieci. Od 1933 roku Drezdenko posiadało już własną stację kolejową.
II wojna światowa była przełomem dla miasta. W 1945 roku Drezdenko znalazło się w granicach Polski. W tym też roku otwarto Liceum im. Stefana Żeromskiego oraz kino. W 1958r. rozpoczął działalność Miejski Dom Kultury, a w 1967r. przyłączono do miasta Nowe Drezdenko. Ważnym wydarzeniem było też zapewne zdobycie w 1967 r. i w 1976 r. tytułu "Mistrza gospodarności" wśród polskich miast.
źródło: www.drezdenko.pl
