Berneński pies pasterski

Niezwykle oddany i lojalny bohater wielu filmów, pracowity i wesoły – idealny pies dla rodzin z dziećmi. Poznajmy bliżej tego wyjątkowego czworonoga.

Historia rasy.
Jest to rasa psa pasterskiego pochodząca z terenów Szwajcarii i należy do grupy psów pracujących.
Rys historyczny tych wyjątkowych psów jest niezwykle rozbudowany i sięga wielu lat przed Naszą Erą. Choć aż do początków XX wieku wierzono, że berneńczyki pojawiły się w Alpach wraz z dotarciem Rzymian na te tereny, zmienił to fakt odnalezienia nad Jeziorem Zuryskim czaszki psa pochodzącej z okresu pomiędzy 1000 a 600 lat p.n.e. Udowodniło to fakt, że berneńskie psy pasterskie bytowały na tych terenach jeszcze przed Rzymianami.

Berneński pies pasterski od zawsze stanowił ogromną pomoc i wsparcie dla człowieka. Początkowo stróżował, doglądał i zaganiał stada owiec i bydła, pilnował obejścia i odstraszał nieproszonych gości. Przez następne lata człowiek rozwijał się a berneńczyk sprawnie za nim nadążał, i szybko okazało się, że te psy są niezwykle inteligentne i chętne do nauki, byleby tylko pomóc człowiekowi i być blisko niego. Kiedy w Szwajcarii zaczęło powstawać coraz więcej serowni, berneńczyki dzielnie ciągnęły ciężkie wózki pełne sera na stanowiska targowe.

Berneński pies pasterski – wygląd

Berneńczyk jest psem sporym i mocnym, a jednocześnie zgrabnym i sprawnym. Jego sierść jest długa i błyszcząca. Może być prosta lub lekko falowana, wyjątkowo lśniąca i miękka w dotyku. Zawsze występuje w zestawieniu trzech kolorów – białym, czarnym i jasnobrązowym. Jego ogon jest długi i bujnie owłosiony. Oczy berneńczyka są owalne o ciemnobrązowym kolorze a uszy spore, opadające swobodnie po bokach pyska.

Berneński pies pasterski wyróżnia się dużą masą, psy tej rasy ważą nawet do 55 kilogramów przy wzroście od 64 do 70 centymetrów. Suczki, natomiast są nieco mniejsze, bo ważą do 45 kilogramów i mierzą od 58 do 66 centymetrów. Są też dużo bardziej smukłe, dzięki czemu łatwo odróżnić je od samców.

Berneński pies pasterski – charakter i usposobienie

Ta rasa czworonogów cieszy się ogromną popularnością zwłaszcza wśród rodzin z dziećmi. Wiele osób uważa, że to najlepsza rasa na pierwszego psa.
Są to psy o ogromnej delikatności, a zarazem niezwykle odporne i tolerancyjne względem dziecięcych rączek. Berneńczyki zupełnie nie wykazują zachowań agresywnych w stosunku do swoich bliskich, w sytuacjach stresowych pies nie zaatakuje, tylko się wycofa. Jest bardzo oddany swojej rodzinie i zapatrzony w nią niczym w obrazek. Z kolei jeżeli ktoś będzie próbował zrobić wam krzywdę, lub okraść, berneńczyk z pewnością wkroczy w rolę obrońcy. W stosunku do obcych ludzi są raczej powściągliwe, dużo obserwują, ale wykazują życzliwość. Najlepiej czują się w swoim, bezpiecznym stadzie, w którym mogą spełniać swoje opiekuńcze instynkty. Są łagodne w stosunku do przechodniów i obcych zwierząt.
Jako psy o instynkcie stróża, zaalarmują właściciela o niebezpieczeństwie, będą również pilnowały jego rzeczy.

Młode berneńczyki mają chłonne i chętne do nauki umysły i warto z nimi wówczas pracować. Trening i socjalizację można zacząć już od 16 tygodnia życia szczeniaka. Warto wówczas zapoznać psa z jak największą ilością różnych sytuacji, miejsc i zwierząt, aby w przyszłości wyrósł na pewnego siebie, mądrego psa.
Zarówno młode jak i dorosłe wymagają bliskiego kontaktu z człowiekiem. Samotność i brak uwagi powoduje u tych psów smutek i lęk. Berneńczyki potrzebują dużo aktywności fizycznej i intelektualnej. Ich plastyczne umysły wymagają stymulacji, by zachować zdrowie i dobre samopoczucie.

Berneński pies pasterski – pielęgnacja

Choć nie jest to pies mocno wymagający, berneńczyk ma swoje potrzeby higieniczne. Poniżej najważniejsze zasady pielęgnacji psa.

Czesanie sierści.

Aby zachować sierść w dobrej kondycji, należy ją regularnie wyczesywać. W okresie linienia należy to robić codziennie, poza tym wystarczy raz w tygodniu. Czesanie psa ogranicza linienie, pozwala usunąć martwe włosy i zrobić miejsce na nowe, jest ogromnie ważne, ponieważ berneńczyk ma skłonności do plątania się sierści, co kończy się utworzeniem kołdunów.

Kąpiel psa.

Regularne kąpiele raczej nie są konieczne. Na co dzień psa można przecierać wilgotną szmatką. Jeżeli jego zapach robi się nieprzyjemny, wówczas czas na kąpiel z użyciem odpowiedniego szamponu dla psów długowłosych.

Pazury, uszy i oczy.

Pazury należy regularnie skracać i sprawdzać pod kierunkiem wrastania. Uszy i oczy podlegają okresowej kontroli i czyszczeniu. Uszy łatwo wyczyścimy za pomocą preparatów przeznaczonych dla psów, a oczy przemywamy chusteczką nawilżaną dla zwierząt.

Berneński pies pasterski – choroby

Psy berneńskie są wspaniałymi przyjaciółmi, człowiek łatwo, szybko i mocno przywiązuje się do nich całym sercem. Niestety berneńczyki obciążone są wieloma chorobami, co znacznie wpływa na długość ich życia. Zdrowy berneńczyk z fachowej hodowli dożyje 9, maksymalnie 10 lat. Trzeba wziąć to pod uwagę, zwłaszcza jeśli piesek ma być przyjacielem dzieci.

Najczęstsze choroby berneńczyków:

dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
skręt żołądka,
nowotwory (szczególnie histiocytoza),
entropium,
ektropium,
postępujący zanik siatkówki (PRA),
steroidozależne zapalenie tętnic opon mózgowych,
choroba von Willebrandta.
padaczka,
mielopatia zwyrodnieniowa,
kłębuszkowe zapalenie nerek.
dysplazja nerkowa.

Czasami zdarza się, że szczenięta rodzą się z rozszczepem podniebienia lub zajęczą wargą.
Dorosłe psy mają tendencję do nadwagi, lubią także zjadać i połykać to, czego nie powinny. Słabo znoszą upały, najlepiej czują się w trakcie chłodniejszych miesięcy roku.

Utrzymanie psa w zdrowiu

Decydując się na berneńskiego psa pasterskiego, trzeba mieć na uwadze obciążenie chorobami i stosunkowo krótkie życie psa. Odpowiedzialny opiekun zna najważniejsze cztery kroki, które trzeba poczynić na drodze do utrzymania psa w zdrowiu.

regularne kontrole w gabinecie weterynarii – co najmniej raz na pół roku, w przypadku obciążenia którąkolwiek z chorób, chyba że lekarz weterynarii zaleci inaczej,
ruch ten fizyczny i psychiczny – wysiłek i stymulacja rozwojowa psa to podstawa,
dieta – bogata w składniki odpowiednie dla rasy,
odpowiednio dobrana i regularna pielęgnacja.

Berneńczyk jest psem, dla którego właściciel jest centrum wszechświata i najlepiej czuje się bardzo blisko niego. Spokojnie może mieszkać w mieszkaniu w bloku, o ile zapewni mu się odpowiednią ilość ruchu na spacerach i bodźców podczas zabawy w domu. Nie jest psem odpowiednim wyłącznie na dwór, słabo znosi bardzo wysokie temperatury i potrzebuje stałego, bliskiego kontaktu z człowiekiem.
Jest posłuszny i wrażliwy, w połączeniu z wysoką inteligencją czyni to z niego idealnego kandydata dla czworonożnego przyjaciela praktycznie dla każdego.

Żywienie berneńczyka

Berneńczyk jako przedstawiciel dużych ras wymaga dostarczenia dużych ilości białka i tłuszczy zwierzęcych. Należy bezwzględnie unikać cukru, nie można też psa przekarmiać. W jego diecie nie mogą znaleźć się produkty z dużą ilością składników o niskim indeksie glikemicznym, ze względu na skłonności do cukrzycy.

Berneński pies pasterski – szczenię

Młode osobniki berneńczyków są wesołe, żywiołowe, lekko niezdarne, ale bardzo mądre. Szybko się uczą, nie mają tendencji do niszczenia mebli czy gryzienia butów. Zanim jednak przywieziemy nasze berneńskie psie dziecko do domu, trzeba się wyposażyć w niezbędną wyprawkę.

Akcesoria dla szczeniaka:

legowisko – musi być duże i wygodne, berneńczyki bardzo szybko rosną,
smycz,
obroża lub szelki,
maty i podkłady higieniczne,
szczoteczka do zębów,
szczotka do czesania futra,
gryzaki,
maty węchowe,
miski na wodę i pożywienie,
szampon do kąpieli psów długowłosych,
przysmaki witaminowe,
woreczki na psie odchody.

W kwestii zabawek warto zainwestować w takie, które będą rozwijały psie zdolności poznawcze. Berneńskie psy pasterskie uwielbiają zabawy, które wymagają skupienia i stymulują ich logiczne myślenie. W tym celu świetnie sprawdzą się różnego rodzaju kule lub wieżyczki, do których wnętrza wsypujemy ulubione przysmaki psa, a on, aby otrzymać nagrodę, musi znaleźć odpowiednie ułożenie zabawki i wydostać ją.
Doskonałą zachętą do aktywności fizycznej berneńczyka jest zakup piłek i aportów, dzięki którym pies będzie mógł się wybiegać.

Berneński pies pasterski – cena

Podczas szukania wymarzonego psa najważniejsza jest renoma hodowli i warunki, w jakich psy przebywają. Cena to czynnik, który powinien być najmniej brany pod uwagę. Zbyt niska cena w oczach rozsądnego właściciela powinna zapalić w oczach czerwoną lampkę, to bowiem najpewniej pseudohodowla. Rasowy berneński pies pasterski kosztuje od 5 do 7 tysięcy. W przypadku wątpliwości na polu wiarygodności hodowli należy pamiętać o możliwości sprawdzenia jej na stronie ZKwP – Związku Kynologicznego w Polsce.

Ciekawostki o rasie:

1. Pierwszym hodowcą berneńskich psów pasterskich był Fritz Probst, żyjący w latach 1867-1945. Myśliwy, którego wielką pasją były psy, poświęcił im bowiem całe swoje życie. Kładł ogromny nacisk na czystość rasy i dzięki niemu mamy nasze dzisiejsze berneńczyki.

2. Pierwsza wystawa berneńskich psów pasterskich odbyła się w 1904 roku w Bernie, wówczas berneńczyki były nazywane Dürrbachhund lub Dürrbächler w nawiązaniu do nazwy miasteczka Dürrbach, które było przepełnione psami tej rasy.

3. Dzięki ich pomocy w przewożeniu sera mówiono na nie “pies serowy”.

3. W dawnych czasach wierzono, że czarne psy mają magiczną moc odstraszania złych duchów.

4. Berneńczyki świetnie współpracują z ludźmi jako dogoterapeuci, mogą być również psami przewodnikami.

5. Świetnie tropi, dzięki temu wspomaga akcje ratownicze, lawinowe i gruzowe.

6. Pierwszy polski miot berneńskich psów pasterskich przyszedł na świat w 1981 roku.

7. W Stanach Zjednoczonych istnieje Klub Berneńskiego Psa Pasterskiego.

8. Berneńczyki przybyły do Polski z Czech pod koniec lat siedemdziesiątych.

9. Pełną dojrzałość berneńskie psy pasterskie osiągają w około 3 roku życia.

10. Są to psy, które nadmiernie się ślinią.