Noc Kupały - nasze słowiańskie korzenie

Sezon grillowy trwa w pełni. Choć marzy mi się tradycyjne ognisko, nie pogardzę też pyszną grillowaną papryką ;) Obecny weekend to dodatkowa okazja do spędzenia chwil na świeżym powietrzu. Na noc z 21 na 22 czerwca przypada Noc Kupały, w niektórych regionach zwana Sobótką. To najkrótsza noc w roku, czas letniego przesilenia oraz wielu ciekawych zwyczajów.

W czasach słowiańskich Noc Kupały była ważnym świętem płodności i żywiołów, które miało zapowiadać obfite zbiory plonów. Tej nocy znikały konwenanse, a ludzie bawili się i tańczyli.

Tańczono głównie wokół ognisk, gdyż ogień symbolizował oczyszczenie i odrodzenie.

Tej nocy panny plotły wianki i wrzucały je do wody. Mężczyźni, stojąc na brzegu, próbowali je wyłowić.

W czasie Nocy Kupały pary zakochanych mogły sobie pozwolić na więcej i oddalić się od ogniska. Poszukiwali wspólnie legendarnego kwiatu paproci, który miał przynieść im pomyślność.

Noc Kupały obchodzi się nadal w wielu miastach w Polsce, ale też u naszych sąsiadów zza granicy. W niektórych miejscowościach możemy podziwiać widowisko puszczania lampionów, które należy do moich ulubionych.

Noc Kupały jest świętem pogańskim, ale Kościół stworzył swoją własną odpowiedź w postaci Nocy Świętojańskiej. Przypada ona na noc z 23 na 24 czerwca. Jest to wigilia św. Jana (Chrzciciela), kiedy to przeprowadzano święcenia wody.
A Wy obchodzicie Noc Kupały lub Noc Świętojańską? :)