Google
×
Search Polish pages
  • Any language
  • Search Polish pages
All results
obetkać — obtykać «zatkać szpary, szczeliny lub wolną przestrzeń wokół czegoś». obtykać zob. obetkać. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
obtykać - umieszczać jakieś elementy gęsto jeden obok drugiego, otaczając nimi coś.
1. Wbijać lub wtykać coś wokół czegoś, obsadzać czymś (4). a. Ozdabiać, przystrajać (2) · 2. Tkać wokół czegoś (1) · 3. [Nadmiernie napełnić (o pokarmie)].
obtykać · 1. okna watą · 2. ciasto rodzynkami. CHRONOLOGIZACJA: 1471, SStp.
obetkać — obtykać «zatkać szpary, szczeliny lub wolną przestrzeń wokół czegoś». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
obtykać ; obtykaj, obtykajcie, obtykajcież, obtykajmy, obtykajmyż, obtykajże.
People also ask
obtykać » jako określenie uszczelniania czegoś · opatrywać, · uszczelniać, · zapełniać, · zapychać, · zatykać,. obtykać » w odniesieniu do uszczelniania czegoś.
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'likwidować szpary, szczeliny w czymś, dookoła czegoś, utykając w nie coś, obkładając czymś; także: okrywać coś ...
Treść tego hasła nie została jeszcze opublikowana. hasło, typ hasła, frekwencja, kategoria, uwagi. OBTYKAĆ SIĘ, słownikowe, Cn ...
od obtykać. Zobacz też obtykać. obtykać <‑ka; f. dk. obetkać> [optɨkatɕ] CZ. cz. przech. pot. (zatkać). obtykać · zustopfen.