bladn±ć zob. bledn±ć. bledn±ć, bladn±ć, bladnieć «stawać się bladym» ...
bledn±ć - tracić intensywno¶ć lub blask.
Słownik języka polskiego PWN*. bladn±ć zob. bledn±ć. Wł±cz obsługę javascript! zgło¶ uwagę ...
bledn±ć - stawać się bladym wskutek silnego przeżycia lub jakiej¶ dolegliwo¶ci.
bledn±ć impf (perfective zbledn±ć). (intransitive, of a face) to pale (to turn white from a lack of blood). twarz blednie ― a face pales: policzki bledn± ...
bladn±ć {czasownik} · go pale · pale · turn pale search. {czas.} 2.
bladn±ć ; bladn±, bladnę, bladnie, bladniecie, bladniemy, bladniesz · bladnięto · bladnięcia, bladnięciach, bladnięciami, bladnięcie, bladnięciem, bladnięciom, ...
Znaczenia i definicje "bladn±ć" · ja¶nieć, pełzn±ć, wybielać się, spierać się · przen. stawać się nieważnym, blakn±ć, nikn±ć, znikać · p. bledn±ć · tracić ...
Polish verb 'bladn±ć' conjugated · Imperfective. Present. ja, bladnę. ty, bladniesz. on;ona;ono, bladnie. my, bladniemy. wy, bladniecie. oni, bladn±. Future. ja ...
bledn±ł. dopuszczalne w grach (i). bladn±ć. bladn±ć. występowanie, Wielki słownik ... bladn±, bladnę, bladnie, bladniecie, bladniemy, bladniesz. e, bladnięto.