bladn±ć zob. bledn±ć. bledn±ć, bladn±ć, bladnieć «stawać się bladym» ...
Inherited from Old Polish bledn±ć, from Proto-Slavic *blědnǫti. By surface analysis, blady + -n±ć. Pronunciation.
bledn±ć - tracić intensywno¶ć lub blask.
Słownik języka polskiego PWN*. bledn±ć, bladn±ć, bladnieć «stawać się bladym». Wł±cz obsługę javascript! zgło¶ uwagę. Autentyczne przykłady użycia w Korpusie.
Polish verb 'bladn±ć' conjugated · Imperfective. Present. ja, bladnę. ty, bladniesz. on;ona;ono, bladnie. my, bladniemy. wy, bladniecie. oni, bladn±. Future. ja ...
bladn±ć ; tak · bladnij, bladnijcie, bladnijcież, bladnijmy, bladnijmyż, bladnijże.
bledn±ć - stawać się bladym wskutek silnego przeżycia lub jakiej¶ dolegliwo¶ci.
bledn±ć impf (perfective zbledn±ć). (intransitive, of a face) to pale (to turn white from a lack of blood). twarz blednie ― a face pales: policzki bledn± ...
... nożyczki · temperówka. Synonimy. bledn±ć (bladn±ć) (kolor, blask). blakn±ć · bledn±ć (bladn±ć) (w porównaniu z czym¶). nikn±ć · gasn±ć. ••• Więcej. Popularne ...
bladn±ć {czasownik} · go pale · pale · turn pale search. {czas.} 2.