czas zmniejszonej pobudliwości komórki nerwowej. W neuronie może zostać wygenerowany kolejny potencjał czynnościowy, ale po spełnieniu ściśle określonych warunków. W tym okresie najmniejsza siła bodźca umożliwiająca wygenerowanie kolejnego potencjału czynnościowego musi być większa od bodźca progowego. Oznacza to, że w czasie refrakcji względnej bodziec progowy jest niewystarczający do zainicjowania zmian prowadzących do pojawienia się nowego potencjału czynnościowego. Refrakcja względna rozpoczyna się po zakończeniu refrakcji bezwzględnej czyli w początkowym okresie hiperpolaryzacjihiperpolaryzacjahiperpolaryzacji. Kończy się po osiągnięciu przez błonę wartości potencjału spoczynkowegopotencjał spoczynkowypotencjału spoczynkowego.

Podczas hiperpolaryzacji wartość potencjału błonowego jest niższa od potencjału spoczynkowego, dlatego bodźce, które mogłyby doprowadzić do powstania potencjału czynnościowego, muszą być w tym czasie silniejsze od bodźców progowych. Jeśli potencjał spoczynkowy neuronu wynosi –60 mV, a potencjał progowy –40 mV, to najniższy bodziec (bodziec progowy) zdolny wywołać potencjał czynnościowy w tym przypadku musi mieć wartość 20 mV.

Jednak, gdy błona komórkowa tego neuronu ulegnie hiperpolaryzacji do wartości –70 mV uzyskanie wartości progowej potencjału błonowego, po której mogłoby dojść do wygenerowania potencjału czynnościowego, wymagać będzie większej bezwzględnej zmiany potencjału niż w czasie spoczynku – w opisanej sytuacji 30 mV.

Zatem, aby wywołać potencjał czynnościowy w czasie refrakcji względnej, konieczne jest zadziałanie na komórkę nerwową bodźca silniejszego niż bodziec progowy, czyli bodźca nadprogowego. Czas trwania refrakcji względnej wynosi kilka milisekund