Nawłoć kanadyjska jest wieloletnią rośliną zieloną z rodziny astrowatych. Jej nazwa ludowa brzmi "drzewko Matki Boskiej". Wywodzi się z Ameryki Północnej, ale przez lata rozpowszechniła się w całej Europie i Azji oraz na Dalekim Wschodzie, w południowej Australii i w Nowej Zelandii. W Polsce (w postaci zdziczałej) można ją spotkać na całym terytorium kraju, najczęściej występuje jednak w Małopolsce i w okolicach Lublina.
Nawłoć kanadyjska osiąga wysokość nawet do 1,5 metra, a jej sztywna pojedyncza łodyga jest wewnątrz pusta. Na powierzchni łodygi można zauważyć włoski, które w poszczególnych gatunkach występują w różnej obfitości. Liście nawłoci kanadyjskiej są kształtu lancetowatego, zaostrzone na obydwu końcach i ułożone skrętolegle - malejąco do góry. Brzegi blaszki liściowej są mocno piłkowane, z wyraźnie zaznaczonymi dwoma nerwami. Kwiaty nawłoci kanadyjskiej są skupione w koszyczkach (od 40 do nawet 4600 na jednym pędzie) i tworzą wiechę w kształcie piramidy. Owocami są niełupki, ich długość wynosi od 0,9 do 1,2 mm. Są pokryte delikatnym meszkiem i mają puch kielichowy, dzięki któremu przemieszczają się z wiatrem w momencie rozsiewu.
Nawłoć rozmnaża się, dzięki nasionom oraz wegetatywnie poprzez kłącza. Roślina jest długowieczna - jej poszczególne klony mogą żyć nawet przez 100 lat. Nawłoć kanadyjska kwitnie w okresie letnim, ale dzięki wysokiej odporności na niskie temperatury okres ten może trwać nawet do października.
Nawłoć kanadyjska bywa mylona z innym często występującym gatunkiem - nawłocią pospolitą. Jak można je odróżnić? Podstawową różnicą jest to, że łodyga nawłoci kanadyjskiej jest owłosiona na całej długości, a nawłoć pospolita ma łodygę bez widocznego owłosienia. Posiada ona także duże kwiaty bez szypułek.
Pomimo że roślina początkowo była uprawiana jako ziele ozdobne, to szybko zaniechano tej praktyki. Nawłoć kanadyjska bardzo szybko rozprzestrzenia się i wypiera inne rośliny, dlatego obecnie traktowana jest jako chwast. Przez wiele państw umieszczona została nawet na "czarnej liście" roślinnych gatunków inwazyjnych. Chociaż niektóre kraje europejskie wprowadziły ograniczenia w jej uprawie, to jednak rosnąca w stanie dzikim wykorzystywana jest w medycynie ludowej i niekonwencjonalnej. Nawłoć kanadyjska wykazuje bowiem cenne właściwości lecznicze.
Z jej korzeni Indianie przyrządzali wyciągi pozwalające na pobudzenie organizmu oraz jego wzmocnienie. Wykorzystywana była również do sporządzania mikstur działających przeczyszczająco i przeciwkaszlowo. Jest stosowana zewnętrznie - w kompresach przykładanych na miejsca obolałe (m.in. oparzenia). W roślinie zawarte są mikro- i makroelementy, flawonoidy, saponiny, antyoksydanty oraz sole mineralne, dzięki którym wykazuje ona działanie lecznicze.
Nawłoć kanadyjska działa:
Zaliczana jest do znanych roślin leczniczych. Nawłoć kanadyjska zastosowanie znajduje przy wielu schorzeniach. Najczęściej za jej pomocą leczone są:
Z nawłoci mogą być przyrządzane herbatki, syropy i nalewki oraz napary i wyciągi wykorzystywane pomocniczo przy terapiach konwencjonalnych. Nawłoć kanadyjska ma dobry wpływ na ciśnienie krwi, zmniejsza dolegliwości reumatyczne, a także może być stosowana jako płukanka do ust i gardła przy stanach zapalnych i infekcjach.
Należy jednak pamiętać, że ziołoterapia nie może zastąpić leczenia konwencjonalnego, a jedynie je uzupełniać i to pod warunkiem, że lekarz prowadzący zostanie o tym poinformowany i wyrazi zgodę na włączenie takiego działania do leczenia. Nieodpowiednio stosowane zioła mogą pogorszyć stan pacjenta, dlatego nigdy nie powinno się tego robić bez konsultacji z lekarzem.
Pomimo swoich właściwości leczniczych nawłoć kanadyjska może wywoływać skutki uboczne. Mikstur sporządzonych z nawłoci kanadyjskiej powinny unikać osoby z ostrą niewydolnością nerek oraz serca. Nie powinny spożywać jej również kobiety w ciąży i dzieci poniżej 12. roku życia.
Nawłoć kanadyjska powinna być precyzyjnie dawkowana. Dzienna dawka powinna wynosić:
Kuracja nie powinna trwać dłużej niż 4 tygodnie.
Zobacz też: Bluszczyk kurdybanek - już można go zbierać. Właściwości, jak go stosować