Klejenie jest przyjętą w technice metodą łączenia części obok takich tradycyjnych metod, jak śruby, nity i spawanie.
Łączenie elementów klejem ma dużą przewagę nad metodami mechanicznymi. Klej sprawia, że obciążenia nie koncentrują się w miejscach największego naprężenia, lecz siły statyczne i dynamiczne rozkładają się równomiernie na całej powierzchni. Tak więc sklejone złącze jest bardziej odporne na wyginanie i wibracje niż np. złącze nitowane.
Klej może też równocześnie uszczelnić złącze zapobiegając korozji, jaka może
wystąpić w złączach mechanicznych. Ponadto klej ułatwia łączenie powierzchni
o nieregularnych kształtach.
Takie złącze jest lżejsze i wymaga niewielkiej (lub żadnej) zmiany wymiaru ani
geometrii
Istnieją oczywiście dodatkowe czynniki, które należy uwzględnić decydując się
na zastosowanie kleju. Na przykład to, że klej musi być odpowiedni do podłoża,
do metod produkcji, przenosić przewidziane obciążenia i wytrzymywać różne warunki
środowiska pracy. Trzeba także zwrócić uwagę na przygotowanie powierzchni, metody
nanoszenia kleju, jego utwardzania oraz czas
i koszt całej operacji.
Ten rozdział ułatwi zrozumienie zasad klejenia, co pomoże we właściwym doborze kleju i jego skutecznym stosowaniu.
Istnieją trzy główne metody łączenia:
Mechaniczna - wkrętami, śrubami i nitami
Termiczna - spawaniem, lutowaniem twardym i miękkim
Chemiczna - klejami
Śruby są idealną metodą łączenia w konstrukcjach, które trzeba często i szybko rozmontowywać; są też na ogół niezawodne. Jednak w pewnych okolicznościach mogą się luzować, należy więc je zabezpieczać. Opisano to w rozdziale "Zabezpieczanie gwintów".
Użycie śrub czy nitów wymaga wiercenia otworów, co osłabia łączone części. Po poddaniu złącza obciążeniu, naprężenia koncentrują się blisko wywierconych otworów i może to czasem doprowadzić do przedwczesnego zmęczenia materiału (patrz ilustr. 91). W konsekwencji trzeba materiał pogrubić, aby zapewnić złączu pożądaną stabilność. Ponadto otwory te zwiększają niebezpieczeństwo korozji. Trzeba więc je dodatkowo uszczelniać i zabezpieczać, co jest na ogół skomplikowane i kosztowne. Przy łączeniu ze sobą różnorodnych metali może wystąpić korozja elektrochemiczna i zróżnicowana rozszerzalność cieplna.
Spawaniem i lutowaniem zasadniczo można łączyć tylko materiały podobne. Niemożliwy też, albo bardzo utrudniony, jest ich demontaż. Podczas spawania i lutowania wysokie temperatury wywołują niepożądane naprężenia, które mogą doprowadzić do uszkodzenia elementów (patrz ilustr. 91) i zniszczenia struktury metalu.
Klejenie poszerza zakres możliwości produkcyjnych, przynosząc wiele korzyści:
[wstecz] | [poczatek strony ] [dalej]