Jodyna to powszechnie stosowany środek antyseptyczny w formie ciemnożółtego, brunatnego płynu. Jodyna nadaje się przede wszystkim do dezynfekcji skóry przy niewielkich skaleczeniach i otarciach naskórka. Jakie jeszcze ma jodyna zastosowanie?
Co to jest jodyna?
Jodyna to 3-procentowy roztwór jodu w etanolu o stężeniu 90-procentowym z dodatkiem jodku potasu jako środka stabilizującego. Roztwór ma ciemnożółty, brunatny kolor. Jodyna to środek służący do odkażania skóry w przypadku drobnych skaleczeń i otarć naskórka. Nie nadaje się natomiast na otwarte rany i do odkażania dużych powierzchni skóry. Jodyna to środek antyseptyczny, który niszczy bakterie, wirusy i grzyby.
Zobacz: Maść na rany - otwarte, ropne. Dostępne leki
Jodyna - zastosowanie
Jodyna przez lata była stosowana w gabinetach kosmetycznych jako środek do zwalczania trądziku. Kosmetyczki wykorzystywały także jodynę jako preparat przeciwzmarszczkowy. W tym celu rozcieńczały jodynę z wodą, a następnie uzyskanym roztworem przemywały twarz. Efekt był zaskakujący - cera klientek gabinetów kosmetycznych wyglądała na odmłodzoną. Z czasem okazało się, że to tylko złudzenie optyczne. Jodyna ma bowiem działanie podobne do samoopalacza - nadaje cerze ładniejszy kolor oraz wyrównuje koloryt. Kiedy wyprodukowano samoopalacze, znacznie łatwiejsze w aplikacji, zastąpiły one jodynę.
Jodyna na trądzik to również przeżytek - bardzo dobrze się wchłania, dlatego nie powinna być stosowana na duże powierzchnie skóry, gdyż może doprowadzić do nadczynności tarczycy.
Obecnie stosuje się przede wszystkim jodynę na rany jako środek odkażający. Jodyna ma zastosowanie w przypadku niewielkich skaleczeń oraz otarć naskórka. Jakie jeszcze może mieć jodyna zastosowanie? Niektórzy stosują jodynę jako środek odkażający wodę. Ze względu na właściwości zabijające drobnoustroje jest także stosowana w leczeniu grzybicy skóry.
Czytaj też: Niedobór magnezu - objawy, skutki. Jak uzupełnić?
Jodyna na rany
Obecnie jodyna jest powszechnie stosowanym środkiem do odkażania ran. Stosuje się jodynę do smarowania skaleczonej skóry, na otarcia naskórka, ale nie jest wskazana na otwarte rany. Jodyna ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze oraz przeciwwirusowe.
Należy pamiętać, że jodyna ma zastosowanie zewnętrzne, ale nie należy jej stosować na duże powierzchnie skóry. Otarty naskórek lub skaleczenie należy przemyć wacikiem nasączonym jodyną. Jodyna nie powinna być stosowana u niemowląt i dzieci poniżej trzeciego roku życia.Nie mogą jej też stosować osoby uczulone na jod, chore na gruźlicę i choroby układu krążenia.
Jodyna - czy nadaje się do picia?
Jodyna jest przede wszystkim środkiem antyseptycznym stosowanym przy niewielkich skaleczeniach i otarciach naskórka. Ze względu na swoje właściwości, jodyna ma zastosowanie w leczeniu grzybicy skóry.
Kiedyś lekarze przepisywali jodynę do płukania gardła, by pozbyć się nalotu z migdałków. Oczywiście nie czystą jodynę, a rozcieńczoną w wodzie (trzy krople jodyny na szklankę wody). Obecnie raczej nie stosuje się jodyny w stanach zapalnych gardła. Generalnie należy pamiętać, że jodyna ma zastosowanie zewnętrzne i nie nadaje się do picia. Wypita może wywołać reakcje alergiczne i podrażnić przewód pokarmowy.
Do picia natomiast przeznaczony jest płyn Lugola. Płyn Lugola to wodny roztwór jodu i jodku potasu. Środek ten był popularny wśród Polaków w 1986 roku. Po wybuchu elektrowni atomowej w Czarnobylu zarządzono picie płynu Lugola, co miało zapobiec wchłanianiu radioaktywnego jodu przez tarczycę.
Płyn Lugola, w odróżnieniu od jodyny, jest dostępny na receptę, gdyż nadmierne spożycie jodu, podobnie jak niedobór jodu, może być niebezpieczny dla zdrowia. Płyn Lugola można także kupić bez recepty, ale jest on przeznaczony tylko do użytku zewnętrznego.
Czytaj też: Płyn Lugola – zastosowanie i skład. Jak używać?
Jodyna a właściwości lecznicze
Nadmiar lub niedobór jodu prowadzi do autoimmunologicznych chorób tarczycy oraz nadczynności lub niedoczynności tarczycy. Choroby tarczycy leczy się farmakologicznie, operacyjnie, lekarze niekiedy decydują się na jodowanie tarczycy. Jod wykorzystuje się w leczeniu nadczynności tarczycy. Wówczas podaje się pacjentowi doustnie promieniotwórczy jod. Terapia ma na celu uszkodzenie komórek tarczycy, które wychwytują jod z krwi. Minusem tej terapii jest ryzyko wystąpienia trwałej niedoczynności tarczycy. W leczeniu chorób tarczycy lekarze nie stosują jodyny.
Jedynie zwolennicy medycyny naturalnej polecają jodynę w leczeniu niedoczynności tarczycy. Wykorzystują jodynę do smarowania skóry. Kierują się zasadą, że jeżeli skóra wchłania jodynę, nie pozostawiając plamy, to oznacza to niedobór jodu w organizmie. Zwolennicy tej metody leczenia niedoczynności tarczycy lub niedoboru jodu, polecają smarowanie jodyną niewielkiej powierzchni skóry, aż do momentu, kiedy organizm przestanie ją wchłaniać, co ma być równoznaczne z zaspokojeniem jego potrzeb na jod. Lekarze nie potwierdzają skuteczności tej terapii.