Ekspresyjność w pracy – pomaga czy szkodzi?

Każdy z nas jest inny. Każdy ma swój sposób na radzenie sobie z emocjami, stresem lub wyzwaniami. W pracy spotykają się różne charaktery, które nie tylko muszą siebie tolerować, ale także muszą ze sobą współpracować. Czy ekspresyjność w pracy pomaga, czy szkodzi?

W życiu prywatnym szukamy sobie towarzystwa osób, które odpowiadają nam pod względem osobowościowym. Jeśli jesteś osobą spokojną, raczej lepiej odnajdujesz się w towarzystwie równie spokojnych znajomych. Natomiast jeśli jesteś znany z ekspresyjności, to z pewnością czujesz się komfortowo w grupie równie ekspresyjnych osób. Dzięki temu, że macie pasującą energię łatwiej Wam nawiązać porozumienie. Niestety w miejscu pracy to, czy z kimś się lubisz lub nie, nie ma większego znaczenia. Nie tylko musicie się nawzajem tolerować, ale także musicie nauczyć się współpracować. Oczywiście zgrany zespół to podstawa, jednak warto oddzielić profesjonalizm i nastawienie na współpracę – czyli znajomości ze współpracownikami, od prawdziwych przyjaźni, które oczywiście mogą narodzić się w pracy, jednak nie są koniecznością przy tworzeniu efektywnego i zgranego zespołu. Dzisiaj przyjrzymy się ekspresyjności w pracy. Czy taki sposób wyrazu emocji pomaga, czy przeszkadza w pracy? Czy ekspresyjność to cecha pożądana?

Ekspresyjność – co to?

Ekspresyjność kojarzy się przede wszystkim z wyrażaniem swoich emocji w sposób sugestywny, często nieco głośny i bezpośredni. Osoby ekspresyjne są zazwyczaj duszą towarzystwa, świetnie czują się w dużych grupach i często odnajdują się w roli liderów. Według Słownika Języka Polskiego, który oferuje definicję ekspresyjności:

Ekspresja – wyrazisty i sugestywny sposób wyrażania uczuć.

Zazwyczaj osoby ekspresyjne cechują się osobowością sangwinistyczną. Są więc żywiołowe, energetyczne i szukające kontaktu z drugim człowiekiem. Chętnie rozmawiają, śmieją się, krzyczą i denerwują w sposób głośny i zaznaczający ich obecność. W wielu przypadkach ich emocję są silne i szczere – sangwinik nie kalkuluje i często mówi to, co naprawdę uważa. Jeśli wiec jest szczęśliwy, możesz mieć pewność, że są to emocje szczere. W sumie całe biuro może mieć tę pewność, ponieważ istnieje ogromne prawdopodobieństwo, że już wszyscy w budynku słyszeli, co się stało i dlaczego Mateusz, Gosia albo Ania ma dzisiaj najlepszy dzień w swoim życiu. No może wykluczając poprzedni wtorek i jeszcze kilka dat w miesiącu, które również zaliczają się do tych najszczęśliwszych. Oczywiście zasada ta dotyczy także innych emocji, które osobowość ekspresyjna odczuwa silnie i nie waha się do tego przyznać, jak i podzielić się z innymi.

Ekspresja – pomaga czy przeszkadza w życiu?

Trudno jednoznacznie stwierdzić, czy ekspresyjność pomaga, czy przeszkadza w życiu. Wszystko zależy bowiem, na jakich ludzi trafisz i czy zrozumieją oni Twoją energię. Jeśli jesteś osobą ekspresyjną, możesz mieć problem, aby dogadać się z kimś o usposobieniu introwertyka, czyli z osobą bardzo spokojną i często zamkniętą w sobie, która najbardziej lubi spędzać czas w domu. Potrzebujesz natomiast kontaktu z innymi sangwinikami, z którymi możesz się głośno śmiać i denerwować, a oni doskonale zrozumieją Twoją energię, a co więcej dołączą do Ciebie.

Z reguły bycie osobą ekspresyjną nie przeszkadza w życiu prywatnym – po prostu może zdarzyć się, że trafisz na osoby, z którymi ciężko będzie Ci się porozumieć, lub które uznają Twój sposób bycia za zbyt głośny. Możesz spotkać się także z opiniami, że Twoje reakcje są przesadzone lub, że jesteś zbyt atencyjny. Jak w każdej dziedzinie życia, także w sposobie i intensywności emocji można wypracować sobie złoty środek, co znacznie ułatwi Ci integrację z innymi.

W przypadku ekspresyjności w pracy może okazać się, że jesteś świetnym materiałem na lidera, lub kolegą, przez którego co jakiś czas odchodzą ludzie. Wiele zależy od tego, czy zupełnie luzujesz swoje hamulce, czy jednak starasz się zachowywać w sposób, który szanuje granice i przestrzeń – również emocjonalną – innych pracowników. Warto sobie uświadomić, że nie każdy lubi gromki śmiech i poklepywanie po plecach od osób, których za dobrze nie zna.

Ekspresyjność w pracy

W swojej pracy, jako ekspresyjny pracownik możesz przekłuć swoją otwartość i komunikatywność w sukces. Szczególnie jeśli pracujesz w branży związanej ze sprzedażą, marketingiem lub w obsłudze klienta. Kontakt z ludźmi i nawiązywanie nowych znajomości to zadania, których wykonanie nie jest dla Ciebie żadnym problemem, a co więcej odczuwasz realne zadowolenie, wykonując swoje zawodowe obowiązki. Ekspresyjność w pracy może także sprzyjać scalaniu zespołu i budowaniu motywacji. W końcu pracownik, który jest zaangażowany i podchodzi entuzjastycznie do swojej pracy prędzej czy później może przenieść swoją pozytywną energię na innych pracowników.

Jednak to czy ekspresyjna osobowość sprawdzi się w danym zespole i w konkretnej firmie zależy przede wszystkim od branży i profilu działalności przedsiębiorstwa. Trudno, aby ekspresyjny prawnik mógł zaskarbić sobie zaufanie klientów, jeśli poszukujemy w przedstawicielach tego zawodu stateczności, spokoju i powściągliwości. Sangwinik może nie sprawdzić się także w pracy laboratoryjnej, w bibliotece lub w branży pogrzebowej. Oprócz tego raczej ekspresyjna osobowość nie pomaga w profesji tłumacza przysięgłego, notariusza, sędziego, policjanta, strażaka lub innych służb mundurowych. Warto jednak pamiętać, że osoby ekspresyjne potrafią także oddzielić życie zawodowe od prywatnego i to, że ktoś jest sangwinikiem w towarzystwie, nie musi wcale oznaczać, że tak samo zachowuje się podczas sytuacji służbowych. Tutaj również wyważenie i zasada złotego środka są niezwykle ważne.

Ekspresyjny lider

W tym przypadku warto przyjrzeć się także ekspresyjnym liderom, którzy zyskują coraz większą popularność na rynku pracy. W odróżnieniu od liderów instrumentalnych skupiają się bowiem na budowaniu mocnego, zintegrowanego zespołu, którego zadaniem jest ścisła współpraca, która doprowadzić ma do osiągania wyznaczonych celów. Na taki model zarządzania decyduje się coraz więcej firm, w których konieczne jest konstruowanie wspólnych projektów opartych np. na burzach mózgów lub ściśle ze sobą związanych etapach.

Oprócz tego ekspresyjny lider skupia się na tym, aby okazywać emocjonalne wsparcie swoim podwładnym, przez co minimalizuje on ryzyko wypalenia zawodowego, braku motywacji i zniechęcenia. W tym wypadku liderzy skupiają się na budowaniu motywacji poszczególnych pracowników. Kierownik ekspresyjny nie stawia sztywnych terminów i wymagań, ponieważ liczyć się ostateczny efekt, a nie droga, jaką do niego doszło. Na takim zarządzaniu opiera się przede wszystkim sektor artystyczny, marketingowy, PR-owy i reklamowy. Oprócz tego znajdziemy także nowoczesne start-upy oraz firmy technologiczne, które także wprowadzają prace oparte na ekspresyjności liderów.

Jak poradzić sobie z nadmierną ekspresyjnością?

Jesteś osobą ekspresyjną, jednak zauważasz, że zaczyna Ci to przeszkadzać w pracy? Jak poradzić sobie z nadmiernymi, często przygniatającym emocjami, które mogą szkodzić Twojemu profesjonalizmowi? Cóż jest to dość trudne zadanie, ponieważ zmiana naszej osobowości, to ciężka sprawa. Jednak nie oznacza to, że jest to niemożliwe. Skupiając się na tym, aby poradzić sobie z nadmierną ekspresyjnością, spróbuj różnych ćwiczeń wyciszających, w tym także medytacji lub innych technik relaksacyjnych.

Możesz także spróbować zrozumieć źródło swoich zachowań i w niektórych przypadkach postarać się zahamować swoje nadmierne reakcje. To nie jest łatwe i prawdopodobnie kilka pierwszych prób się nie powiedzie. Możemy przypisać ekspresyjność do kompetencji miękkich, a te można zmienić i wytrenować, jednak wymaga to sporej dyscypliny i samozaparcia.

Jak współpracować z osobą ekspresyjną?

Pojawia się kolejna kwestia – co jeśli nie jesteś osobą ekspresyjną, jednak przyszło ci współpracować z sangwinikiem? Jeśli również jesteś osobą otwartą, to prawdopodobnie nie będzie Ci to przeszkadzać. Inaczej sytuacja wygląda, jeśli jesteś spokojnym introwertykiem. Takie nadmierne emocje mogą Cię przytłaczać i sprawiać, że trudno będzie Ci się skupić na zawodowych zadaniach.

W takiej sytuacji możesz spróbować odciąć się emocjonalnie od tego co dzieje się w pracy. Kluczowe jest tutaj zrozumienie, że do biura przychodzisz zrobić określone zadania i dlatego powinieneś skupić się tylko na tym. Jeśli jednak takie podejście się nie sprawdza, spróbuj porozmawiać – powiedz, że głośne rozmowy nieco Ci przeszkadzają i postarajcie się wypracować jakiś kompromis. Tutaj wiele zależy jednak od drugiej strony, oraz od tego, w jaki sposób przekażesz swój punkt widzenia.