Rumień – na twarzy i rumień nagły. Jak leczyć rumień?
Rumień – na twarzy i rumień nagły. Jak leczyć rumień?
Rumień to termin medyczny odnoszący się do specyficznego rodzaju zmiany skórnej, spowodowanej uszkodzeniem lub stanem zapalnym naczyń włosowatych. Przypadłość ta może mieć różne podłoża, począwszy od reakcji alergicznej organizmu na określony bodziec, aż po rozwój stanu chorobowego o podłożu autoimmunologicznym. Leczenie rumienia nie zawsze jest konieczne, jednak zignorowanie problemu może czasami wiązać się z poważnymi konsekwencjami. Jak wygląda rumień na twarzy i czym jest rumień nagły u dzieci?
Rumień – co to takiego?
Rumień (łac. erythema) to nazwa miejscowego zaczerwienienia fragmentu skóry, które stanowi pewien rodzaj dermatozy, czyli dolegliwości skórnej. Warto jednak zaznaczyć, że rumień nie jest odrębną jednostką chorobową, a jedynie objawem informującym o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu organizmu.
Rumień przybiera postać dużej, czerwonej plamy o dobrze widocznych konturach, która powstaje w wyniku rozszerzenia się podskórnych naczyń krwionośnych. Może on pojawić się na całym ciele, a jego wielkość oraz kształt ma ścisły związek ze źródłem problemu.
Wśród głównych przyczyn powstawania charakterystycznych, czerwonych plam na ciele wyróżnia się m.in.:
reakcję alergiczną (na skutek uwolnienia histaminy);
stan zapalny skóry;
urazy i infekcje;
choroby autoimmunologiczne, np. toczeń rumieniowaty;
choroby dermatologiczne, np. atopowe zapalenie skóry (AZS), łupież różowy Gilberta;
tendencję do zaczerwienień;
silne emocje.
Rumień – rodzaje
Ze względu na wygląd plam oraz towarzyszące im objawy w dermatologii wyróżnia się kilkanaście rodzajów rumienia, w tym:
rumień wędrujący – wywołany jest zakażeniem bakteriami Borrelia burgdorferi i świadczy o rozwoju boreliozy. Zmiany te mają kształt pierścienia lub okrągłej plamy o wyraźnie zaznaczonej obwódce;
rumień guzowaty – ma związek z infekcjami o podłożu bakteryjnym, wirusowym lub pasożytniczym. Może rozwinąć się również na skutek przyjmowania pewnych grup leków. Zmiany te przyjmują postać bolesnych guzków podskórnych, które występują zwłaszcza na udach;
rumień wielopostaciowy – jest to grupa zmian skórnych, które stanowią zazwyczaj reakcję organizmu na kontakt z alergenem. Do tej grupy zalicza się zarówno zmiany o łagodnym przebiegu, jak i te, które wymagają interwencji lekarza;
rumień trwały – stanowi on reakcję organizmu na zażyte leki (m.in. leki hormonalne, antybiotyki i sulfonamidy), w związku z czym określa się go także jako rumień polekowy. Dermatoza przyjmuje postać brązowych plam o owalnym lub okrągłym kształcie i łagodnym charakterze;
rumień zakaźny – nazywany też piątą chorobą, jest wywołany jest przez parwowirusa B19 przenoszonego drogą kropelkową. Przypadłość ta dotyka głównie dzieci, u których pojawia się rumień na twarzy, a konkretnie na policzkach. U dorosłych rumień przebiega bezobjawowo;
rumień na twarzy – towarzyszy on osobom z cerą wrażliwą i delikatną, wykazującą dużą podatność na podrażnienia. Powstawaniu rumienia mogą sprzyjać również kruche naczynka, które ulegają łatwemu pękaniu. Wykwity na twarzy mają zazwyczaj podłoże genetyczne, jednak czasami są też uwarunkowane takimi przypadłościami jak trądzik różowaty, łojotokowe zapaleni skóry oraz zaburzenia hormonalne;
rumień nagły – określany także jako trzydniówka lub choroba szósta, wywoływany jest przez wirusa opryszczki (HHV-6) lub herpeswirusa 7 (HHV-7). Choroba ta występuje zazwyczaj u dzieci od 6. do 24. miesiąca życia, a jej najważniejszym objawem jest wysoka gorączka do 40°C, która utrzymuje się przez 3-5 dni. Po jej ustąpieniu na ciele (przede wszystkim na tułowiu) pojawia się różowa, plamkowa wysypka. W większości przypadków rumień nagły jest leczony wyłącznie objawowo.
Jak leczyć rumień?
Przyczyny zmian rumieniowych mogą być różne, dlatego też każdą niepokojącą zmianę należy skonsultować z lekarzem. Po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem lekarz może zalecić terapię antybiotykową lub stosowanie specjalnych kremów i maści. Jeżeli natomiast rumień stanowi pozostałość po przebytej chorobie, przebarwienia na ciele można zniwelować podczas zabiegów medycyny estetycznej. Dużą skutecznością cieszą się zabiegi laserowe, które mają na celu niszczenie komórek barwnikowych odpowiedzialnych za obkurczenie naczyń krwionośnych skutkujące zniesieniem rumienia.
