gromić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. przeciwnika

  • 2.

    książk.  pokonywać dzięki dużej przewadze
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

  • synonimy:  rozgramiać
    rozjeżdżać
    hiperonimy:  pokonywać
    • gromić napastnika, przeciwnika, wroga; drużynę, lidera
  • - Owi wojacy - powtórzył chłop - Białej Królowej służą. Gromią Czarnych, że hej!

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

    I na to wszystko wali się ze wschodu bolszewicka nawała, którą nasi gromią bezlitośnie nad Wisłą, nie bez udziału księdza Skorupki.

    źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998

    Ze wszystkich stron dochodziły go wieści o klęskach. [...] Gromieni Indianie zaczęli powątpiewać w mądrość swego przywódcy.

    źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994

    Nie dali też żadnych szans silnym Białorusinom, gromiąc ich aż 5:0.

    źródło: NKJP: Ł. Śmiatacz: Międzynarodowe kopanie w Ostrzeszowie, Czas Ostrzeszowski nr 38, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gromię
    gromimy
    2 os. gromisz
    gromicie
    3 os. gromi
    gromią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gromiłem
    +(e)m gromił
    gromiłam
    +(e)m gromiła
    gromiłom
    +(e)m gromiło
    gromiliśmy
    +(e)śmy gromili
    gromiłyśmy
    +(e)śmy gromiły
    2 os. gromiłeś
    +(e)ś gromił
    gromiłaś
    +(e)ś gromiła
    gromiłoś
    +(e)ś gromiło
    gromiliście
    +(e)ście gromili
    gromiłyście
    +(e)ście gromiły
    3 os. gromił
    gromiła
    gromiło
    gromili
    gromiły

    bezosobnik: gromiono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę gromił
    będę gromić
    będę gromiła
    będę gromić
    będę gromiło
    będę gromić
    będziemy gromili
    będziemy gromić
    będziemy gromiły
    będziemy gromić
    2 os. będziesz gromił
    będziesz gromić
    będziesz gromiła
    będziesz gromić
    będziesz gromiło
    będziesz gromić
    będziecie gromili
    będziecie gromić
    będziecie gromiły
    będziecie gromić
    3 os. będzie gromił
    będzie gromić
    będzie gromiła
    będzie gromić
    będzie gromiło
    będzie gromić
    będą gromili
    będą gromić
    będą gromiły
    będą gromić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. grommy
    2 os. grom
    gromcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gromiłbym
    bym gromił
    gromiłabym
    bym gromiła
    gromiłobym
    bym gromiło
    gromilibyśmy
    byśmy gromili
    gromiłybyśmy
    byśmy gromiły
    2 os. gromiłbyś
    byś gromił
    gromiłabyś
    byś gromiła
    gromiłobyś
    byś gromiło
    gromilibyście
    byście gromili
    gromiłybyście
    byście gromiły
    3 os. gromiłby
    by gromił
    gromiłaby
    by gromiła
    gromiłoby
    by gromiło
    gromiliby
    by gromili
    gromiłyby
    by gromiły

    bezosobnik: gromiono by

    bezokolicznik: gromić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: gromiąc

    gerundium: gromienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: gromiący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: gromiony

    odpowiednik aspektowy: rozgromić

  • bez ograniczeń + gromić +
    KOGO
  • psł. *gromiti, *grom'ǫ 'huczeć, grzmieć; zadawać porażkę, rozbijać, unicestwiać, zwyciężać’'

    Zob. grom