pozornie

  • nadawca wskazuje, że to, o czym mowa, nie ma danej cechy naprawdę, ale może nam się wydawać, że ją ma
  • Często współwystępuje z tylko, wzmacniającym wskazanie na rzeczywisty brak danej cechy.

  • wykładnik oceny prawdziwościowej

  • (quasi)synonimy:  na pozór
    z pozoru
  • „Niezwyciężony” szedł z tą samą szybkością przyświetlną, bezwładny, głuchy i pozornie pusty.

    źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964

    Potrafimy walczyć, także w obronie tak ulotnych, pozornie drugorzędnych wartości jak duma i honor.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

    - Czy ty, kiedy sypiasz z obcymi facetami, nie masz zwyczaju dowiadywać się przedtem, kim są? -zagaiła Aleksandra pozornie ugodowo.

    źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002

    Starsza rozpłakała się, pozornie bez powodu.

    źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006

    Odnosiłem wtedy wrażenie, że tylko pozornie oddalałam się od ojca (...).

    źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • pozornie _
    Przym., Przysł., Cz
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. pozór

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 19.03.2019