kwatera - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

mieszkanie wynajmowane lub zajmowane czasowo

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

urlop i wypoczynek

	synonimy:	zakwaterowanie
	hiperonimy:	mieszkanie

własna; nowa; tymczasowa; wynajęta, zajmowana kwatera; tanie; wolne kwatery; kwatera prywatna, służbowa; stała; zastępcza
kwatery dla żołnierzy
kwatera w budynku, w hotelu
szukać kwatery
wynająć; opuścić; otrzymać, znaleźć kwaterę; zwolnienie kwatery; ktoś oferujący kwatery
wrócić/wracać na kwaterę
mieszkać w kwaterze

	Policjant w służbie przygotowawczej może otrzymać tymczasową kwaterę. źródło: NKJP: Dz.U. z 1990r. Nr 30, poz. 179
	Na gości czekają drogie hotele i tanie kwatery prywatne, więc każdy znajdzie tu miejsce dla siebie. źródło: NKJP: (O): Skarby Zakopanego, Dziennik Polski - Podróże, 2001-12-15
	Bardzo zazdrościli ludziom Mohseniego kwatery w hotelu. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	Na szczęście są dorożkarze. Jeden z nich, starszy pan w góralskim kapeluszu, radził szukać kwatery w górnej części miasta i radził dobrze. źródło: NKJP: Tadeusz Jastrzębski: Wczasy w Szczawnicy, Gazeta Wyborcza, 1993-07-28

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

niem. Qua(r)tier 'siedziba, mieszkanie'

z fr. quartier 'dzielnica, kwartał'

	kw.
	kwat.