sługus

  • pejorat.  osoba całkowicie lojalna wobec kogoś i wykonująca jego wszelkie polecenia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

    • sługus caratu, partii, władzy; PZPR
  • Tito, który w 1948 roku popadł w konflikt ze Stalinem, został od razu „przeniesiony” do obozu wroga jako sługus imperialistów, jego rządy natomiast zostały jednoznacznie oznaczone skrajnie negatywnie nacechowaną etykietą faszystowskiej dyktatury kliki Tito [...].

    źródło: NKJP: Precz z łazikami i dezerterami z frontu pracy!, Dziennik Polski, 2006-04-28

    Stoczniowcy, choć ważni, występują prawie bezosobowo. Wyjątek stanowi przygłupawa postać narratora, najpierw zwykłego sługusa PZPR, a potem uczestnika protestu.

    źródło: NKJP: hb: W ostrym świetle, Wieczór Wybrzeża, 1998-10-16

    A to co?... to trzeba usunąć... spalić... wywrócić... Takie dał zadanie swoim sługusom na wyżynach władzy...

    źródło: NKJP: Internet

    Był sługusem obcego mocarstwa gnębiącym własnych obywateli. Na kapusiostwo dowody są w IPN.

    źródło: NKJP: Internet

    Niby kiedy w ogóle dziennikarstwo było zawodem zaufania publicznego? Dziennikarze to zawsze sługusi: władzy aktualnej lub jej opozycji.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. sługus
    sługusi
    ndepr
    sługusy
    depr
    D. sługusa
    sługusów
    C. sługusowi
    sługusom
    B. sługusa
    sługusów
    N. sługusem
    sługusami
    Ms. sługusie
    sługusach
    W. sługusie
    sługusi
    ndepr
    sługusy
    depr
  • bez ograniczeń + sługus +
    KOGO
    bez ograniczeń + sługus +
    CZYJ
  • Od: sługa (zob.) z ekspresywnym przyrostkiem -us.

CHRONOLOGIZACJA:
1812, SL
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016