rujnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

znacznie pogarszać funkcjonowanie organizmu lub jego części

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

	synonimy:	niszczyć wyniszczać
	hiperonimy:	osłabiać

	Pojedynczy organizm ludzki może wskutek przejedzenia najbardziej pożywnym, życiodajnym pożywieniem nabawić się niestrawności lub otyłości, rujnującej zdrowie i zagrażającej życiu. źródło: KWSJP: Laurence J. Peter: Recepta Petera. Jak być twórczym, pewnym siebie i kompetentnym, 1975
	Jednocześnie zdrowie starzejącego się cesarza rujnowała ciężka postępująca choroba. źródło: KWSJP: Tadeusz Kotula: Septymiusz Sewerus. Cesarz z Lepcis Magna, 1986
	Za radą osobistego konowała zażywa silne środki farmaceutyczne, które jednakże rujnują mu wątrobę. źródło: KWSJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
	- Inne spółdzielnie azbest usunęły, ale nie nasza. Truje nas, rujnuje zdrowie, a w spółdzielni rozkładają ręce, że nie mają pieniędzy - alarmują mieszkańcy wieżowców w osiedlu Ogrody. źródło: KWSJP: Agnieszka Wykrota-Przysiwek: Zabierzcie tę truciznę!, prasa, 2006
	Zatem z biologicznego punktu widzenia nie są dobrem przyjemności, których źródłem jest np. zażywanie narkotyków czy uleganie nałogom, gdyż tego rodzaju przyjemności rujnują zdrowie organizmu. źródło: KWSJP: Zdzisława Piątek: Biologia wobec płci i seksu, 1994

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałem +(e)m rujnował	rujnowałam +(e)m rujnowała	rujnowałom +(e)m rujnowało	rujnowaliśmy +(e)śmy rujnowali	rujnowałyśmy +(e)śmy rujnowały
2 os.	rujnowałeś +(e)ś rujnował	rujnowałaś +(e)ś rujnowała	rujnowałoś +(e)ś rujnowało	rujnowaliście +(e)ście rujnowali	rujnowałyście +(e)ście rujnowały
3 os.	rujnował	rujnowała	rujnowało	rujnowali	rujnowały

bezosobnik: rujnowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rujnował będę rujnować	będę rujnowała będę rujnować	będę rujnowało będę rujnować	będziemy rujnowali będziemy rujnować	będziemy rujnowały będziemy rujnować
2 os.	będziesz rujnował będziesz rujnować	będziesz rujnowała będziesz rujnować	będziesz rujnowało będziesz rujnować	będziecie rujnowali będziecie rujnować	będziecie rujnowały będziecie rujnować
3 os.	będzie rujnował będzie rujnować	będzie rujnowała będzie rujnować	będzie rujnowało będzie rujnować	będą rujnowali będą rujnować	będą rujnowały będą rujnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rujnujmy
2 os.	rujnuj	rujnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałbym bym rujnował	rujnowałabym bym rujnowała	rujnowałobym bym rujnowało	rujnowalibyśmy byśmy rujnowali	rujnowałybyśmy byśmy rujnowały
2 os.	rujnowałbyś byś rujnował	rujnowałabyś byś rujnowała	rujnowałobyś byś rujnowało	rujnowalibyście byście rujnowali	rujnowałybyście byście rujnowały
3 os.	rujnowałby by rujnował	rujnowałaby by rujnowała	rujnowałoby by rujnowało	rujnowaliby by rujnowali	rujnowałyby by rujnowały

bezosobnik: rujnowano by

bezokolicznik: rujnować

imiesłów przysłówkowy współczesny: rujnując

gerundium: rujnowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rujnujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: rujnowany

odpowiednik aspektowy: zrujnować

+

rujnować

+

(KOMU) + CO

Od: ruina. Pierwotna grafia ruinować. Na wzór odrzeczownikowych czasowników niem. ruinieren, fr. ruiner 'niszczyć, burzyć, rujnować'.