splugawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. zanieczyścić coś, powodując, że wywołało to obrzydzenie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie

hiperonimy:

zanieczyścić

Niestety, na doznania płynące z konsumpcji negatywnie oddziaływał łagodny sos, którego niemałą ilością splugawiono danie.

źródło: Internet: januszekebabu.wordpress.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	splugawiłem +(e)m splugawił	splugawiłam +(e)m splugawiła	splugawiłom +(e)m splugawiło	splugawiliśmy +(e)śmy splugawili	splugawiłyśmy +(e)śmy splugawiły
2 os.	splugawiłeś +(e)ś splugawił	splugawiłaś +(e)ś splugawiła	splugawiłoś +(e)ś splugawiło	splugawiliście +(e)ście splugawili	splugawiłyście +(e)ście splugawiły
3 os.	splugawił	splugawiła	splugawiło	splugawili	splugawiły

bezosobnik: splugawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		splugawmy
2 os.	splugaw	splugawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	splugawiłbym bym splugawił	splugawiłabym bym splugawiła	splugawiłobym bym splugawiło	splugawilibyśmy byśmy splugawili	splugawiłybyśmy byśmy splugawiły
2 os.	splugawiłbyś byś splugawił	splugawiłabyś byś splugawiła	splugawiłobyś byś splugawiło	splugawilibyście byście splugawili	splugawiłybyście byście splugawiły
3 os.	splugawiłby by splugawił	splugawiłaby by splugawiła	splugawiłoby by splugawiło	splugawiliby by splugawili	splugawiłyby by splugawiły

bezosobnik: splugawiono by

bezokolicznik: splugawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: splugawiwszy

gerundium: splugawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: splugawiony

odpowiedniki aspektowe: splugawiać , plugawić

+

splugawić

+

CO + (CZYM)