-
1.
książk. taki, który żywi do kogoś określone uczucia lub pozostaje z kimś w określonych relacjach i wydaje mu się, że bardzo długo się to nie zmieni, prawdopodobnie aż do śmierci jednej lub drugiej strony -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
hiperonimy: wieczny
-
- dozgonny przyjaciel, wróg
-
Mieszkał w Poznaniu, studiował w Poznaniu, tu miał dozgonnych przyjaciół.
źródło: NKJP: Maria Nowak: Polak potrafi, Gazeta Poznańska, 2005-07-06
Mężczyzna czterdziestoletni i dwudziestokilkuletnia dziewczyna! Kpisz? Trzymasz ją tu na dozgonną niańkę czy gospodynię?
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Gdyby obrażał ktokolwiek inny, trafiłby już na listę wrogów podstawowych i dozgonnych, poniewierałby się w [...] piekle.
źródło: NKJP: Mariusz Janicki: Sztuka nieobrażania, Polityka, 2008-03-22
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dozgonny
dozgonny
dozgonny
dozgonne
dozgonna
D. dozgonnego
dozgonnego
dozgonnego
dozgonnego
dozgonnej
C. dozgonnemu
dozgonnemu
dozgonnemu
dozgonnemu
dozgonnej
B. dozgonnego
dozgonnego
dozgonny
dozgonne
dozgonną
N. dozgonnym
dozgonnym
dozgonnym
dozgonnym
dozgonną
Ms. dozgonnym
dozgonnym
dozgonnym
dozgonnym
dozgonnej
W. dozgonny
dozgonny
dozgonny
dozgonne
dozgonna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dozgonni
dozgonni
dozgonne
dozgonne
D. dozgonnych
dozgonnych
dozgonnych
dozgonnych
C. dozgonnym
dozgonnym
dozgonnym
dozgonnym
B. dozgonnych
dozgonnych
dozgonnych
dozgonne
N. dozgonnymi
dozgonnymi
dozgonnymi
dozgonnymi
Ms. dozgonnych
dozgonnych
dozgonnych
dozgonnych
W. dozgonni
dozgonni
dozgonne
dozgonne
-
Rz + dozgonny + 
szyk: neutralny -
-
Rz + dozgonny +
szyk: neutralny