przegrać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

ponieść porażkę w walce, grze lub rywalizacji

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

gry i zabawy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	synonimy:	przerżnąć
	antonimy:	wygrać zatriumfować zatryumfować zwyciężyć

zawodnik, zespół; pomysł przegrał; drużyna, sztafeta; idea, miłość, prawda przegrała; gospodarze, koszykarze, piłkarze, siatkarze, szczypiorniści przegrali; siatkarki przegrały
przegrać mecz, partię szachów, rywalizację, seta, sparing, wyścig, zawody; bitwę, bój, pojedynek, potyczkę, powstanie, starcie, walkę, wojnę; apelację, kampanię, plebiscyt, proces, przetarg, sprawę w sądzie, wybory, zakład
przegrać jedną bramką, jednym głosem, jednym punktem
przegrać z kimś na korcie, na lodowisku, na stadionie, na (własnym) boisku; na mistrzostwach, na olimpiadzie, na turnieju, na wyjeździe, na zawodach; na punkty; na finiszu, na mecie, na ostatnich metrach, (już) na starcie
przegrać z kimś o centymetry
przegrać przez nokaut
przegrać w boju, w gonitwie; w wyborach; z kimś w karty; w barażach, w finale, w półfinale, w pierwszej (drugiej, trzeciej…) rundzie
przegrać z faworytem, z lepszym, z rywalem; z chorobą, z żywiołem
przegrać bezapelacyjnie, dwukrotnie, jednogłośnie, minimalnie, na własne życzenie, niespodziewanie, nieznacznie, o włos, pechowo, sromotnie, w dobrym (kompromitującym, tragicznym, złym...) stylu, wyraźnie, zdecydowanie, z klasą, z kretesem; nisko, wysoko; zasłużenie
(nie) chcieć, potrafić przegrać
przegrać i odpaść, przegrać i zawieść
przegrać 0:1

	Już pierwszy set, przegrany po 17 minutach [...], pokazał, że faworyta do zwycięstwa należy upatrywać w czołowym II-ligowym zespole gości. źródło: NKJP: MiR: Na początek 1:3, Nowiny Raciborskie, 2003-10-08
	Przegraliśmy ten przetarg z powodów, które nie są dla mnie do końca zrozumiałe. źródło: KWSJP: Murowanie Warty. Rozmowa z Konradem Napierałą – prezesem Warty Poznań, Głos Wielkopolski, 1998, nr 9
	Bitwa o Moskwę była przegrana na całej linii. Była to pierwsza wielka klęska niezwyciężonej dotąd armii niemieckiej w tej wojnie. źródło: KWSJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997
	Polska reprezentacja w kompromitującym stylu przegrała na mistrzostwach świata z Koreą i Portugalią i musiała wracać do domu. źródło: KWSJP: Tomasz Lipko: Wielki mobilizator, Ozon, 2005, nr 18
	W przypadku banków spółdzielczych aż jedna trzecia kredytów okazała się nieściągalna. Prawo przegrało z oszustami. źródło: NKJP: Ewa Kopcik: Gangsterzy w białych kołnierzykach, Dziennik Polski, 2001-12-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegrałem +(e)m przegrał	przegrałam +(e)m przegrała	przegrałom +(e)m przegrało	przegraliśmy +(e)śmy przegrali	przegrałyśmy +(e)śmy przegrały
2 os.	przegrałeś +(e)ś przegrał	przegrałaś +(e)ś przegrała	przegrałoś +(e)ś przegrało	przegraliście +(e)ście przegrali	przegrałyście +(e)ście przegrały
3 os.	przegrał	przegrała	przegrało	przegrali	przegrały

bezosobnik: przegrano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegrajmy
2 os.	przegraj	przegrajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegrałbym bym przegrał	przegrałabym bym przegrała	przegrałobym bym przegrało	przegralibyśmy byśmy przegrali	przegrałybyśmy byśmy przegrały
2 os.	przegrałbyś byś przegrał	przegrałabyś byś przegrała	przegrałobyś byś przegrało	przegralibyście byście przegrali	przegrałybyście byście przegrały
3 os.	przegrałby by przegrał	przegrałaby by przegrała	przegrałoby by przegrało	przegraliby by przegrali	przegrałyby by przegrały

bezosobnik: przegrano by

bezokolicznik: przegrać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegrawszy

gerundium: przegranie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przegrany

odpowiednik aspektowy: przegrywać

Zob. grać