kalamburzysta
-
osoba tworząca kalambury i często ich używająca
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
hiperonimy: autor
-
- Z pana jest genialny kalamburzysta - powiedział z namysłem Michał. - Niemal w każdym zdaniu ukryte jest jakieś, jak wy to nazywacie, drugie dno. - Naprawdę? Pochlebia mi pan. A co tym razem takiego powiedziałem? - „Wyprawa po złote” - zacytował Michał.
źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
Jakie to szczęście, że w porę nas ostrzeżono, przywracając blask sfatygowanemu od częstego użycia pojęciu czujności, podmienionemu przez kalamburzystów na - szczujność.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Rozum potaniał, Polityka, 2007-03-10
Ta dwuznaczność wyrazu znalazła odbicie w polszczyźnie. Dzięki temu kalamburzyści w 1939 roku mogli pisać: „Hitler w zamian za pokój żąda korytarza” .
źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Kiciakakocia! Gazeta Wyborcza, 1996-08-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kalamburzysta
kalamburzyści
ndepr kalamburzysty
depr D. kalamburzysty
kalamburzystów
C. kalamburzyście
kalamburzystom
B. kalamburzystę
kalamburzystów
N. kalamburzystą
kalamburzystami
Ms. kalamburzyście
kalamburzystach
W. kalamburzysto
kalamburzyści
ndepr kalamburzysty
depr -