pomacać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. dotknąć czyjejś intymnej części ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

hiperonimy:

dotknąć

Jak można rzucać młodego chłopaka, który być może nie pomacał jeszcze porządnie żadnej dziewczyny, na żer takiego wyleniałego lwa jak on.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

Ihiri z przepraszającym uśmiechem podeszła do Margaret, objęła ją, by drugą ręką naprzód ostrożnie, niepewnie, potem coraz śmielej pomacać jej pierś.

źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomacałem +(e)m pomacał	pomacałam +(e)m pomacała	pomacałom +(e)m pomacało	pomacaliśmy +(e)śmy pomacali	pomacałyśmy +(e)śmy pomacały
2 os.	pomacałeś +(e)ś pomacał	pomacałaś +(e)ś pomacała	pomacałoś +(e)ś pomacało	pomacaliście +(e)ście pomacali	pomacałyście +(e)ście pomacały
3 os.	pomacał	pomacała	pomacało	pomacali	pomacały

bezosobnik: pomacano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pomacajmy
2 os.	pomacaj	pomacajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomacałbym bym pomacał	pomacałabym bym pomacała	pomacałobym bym pomacało	pomacalibyśmy byśmy pomacali	pomacałybyśmy byśmy pomacały
2 os.	pomacałbyś byś pomacał	pomacałabyś byś pomacała	pomacałobyś byś pomacało	pomacalibyście byście pomacali	pomacałybyście byście pomacały
3 os.	pomacałby by pomacał	pomacałaby by pomacała	pomacałoby by pomacało	pomacaliby by pomacali	pomacałyby by pomacały

bezosobnik: pomacano by

bezokolicznik: pomacać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pomacawszy

gerundium: pomacanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pomacany

+

pomacać

+

KOGO/CO