-
1.
pot. żart. czyjś stan, sposób myślenia lub postępowania odbiegający od normy, o którym mówiący sądzi, że jest świadectwem zaburzeń psychicznych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- dostać/dostawać, mieć szmergla
-
[...] okazało się, że u Jerzego Lutowskiego telewizja zamówiła scenariusz serialu „Przygody Pana Michała”. On – wiedząc, że mam szmergla na punkcie Sienkiewicza – zwrócił się do mnie.
źródło: NKJP: Katarzyna Bielas: Trylogia w komplecie, Gazeta Wyborcza, 1997-03-14
Wyrwał mi kieliszek. Wino się rozlało! Na tę pałacową klepkę! [...] Ma szmergla na punkcie tej klepki.
źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976
To waśnie te kupne, polecane „frykasy” chyba zrobiły z mojej córy niejadka ze szmerglem na słodycze.
źródło: NKJP: Internet
Przecież ty zwariowałeś. Dostałeś szmergla na punkcie tej kobiety...
źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 161, 2010
[...] jest w nim coś, co ciągle stawało mi przed oczami. Naloty dywanowe na Drezno. Może to mój szmergiel, bo ten sam efekt prześladował mnie, kiedy widziałem obraz Kanaletta przedstawiający jakiś zburzony kościół właśnie w tym mieście [...].
źródło: Internet: skrobanki.wordpress.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szmergiel
szmergle
D. szmergla
szmergli
szmerglów
C. szmerglowi
szmerglom
B. szmergla
szmergle
N. szmerglem
szmerglami
Ms. szmerglu
szmerglach
W. szmerglu
szmergle
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ szmergiel + (na punkcie KOGO/CZEGO) -
niem. Schmirgel 'drobnoziarnista skała składająca się ze specjalnego minerału stosowanego jako środek mielący'