zeskorupieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. na trwałe pozostać w określonym stanie i przestać się zmieniać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

zaskorupić się
zastygnąć

Wyobrażałem go sobie jako jednego z tych, co gdzieś po drodze do dobrobytu stracili złudzenia i zeskorupieli w rutynie.

źródło: Jacek Sawaszkiewicz: Wahadło, Odgłosy, 1985-01-05 (bc.wimbp.lodz.pl)

- [...] staż znacznie krótszy, a od lat już tylko odcinają kupony.
- [...] jednak, mimo wszystko, aż tak nie zeskorupieli.

źródło: Internet: czytankianki.blogspot.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeskorupiałem +(e)m zeskorupiał	zeskorupiałam +(e)m zeskorupiała	zeskorupiałom +(e)m zeskorupiało	zeskorupieliśmy +(e)śmy zeskorupieli	zeskorupiałyśmy +(e)śmy zeskorupiały
2 os.	zeskorupiałeś +(e)ś zeskorupiał	zeskorupiałaś +(e)ś zeskorupiała	zeskorupiałoś +(e)ś zeskorupiało	zeskorupieliście +(e)ście zeskorupieli	zeskorupiałyście +(e)ście zeskorupiały
3 os.	zeskorupiał	zeskorupiała	zeskorupiało	zeskorupieli	zeskorupiały

bezosobnik: zeskorupiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zeskorupiejmy
2 os.	zeskorupiej	zeskorupiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeskorupiałbym bym zeskorupiał	zeskorupiałabym bym zeskorupiała	zeskorupiałobym bym zeskorupiało	zeskorupielibyśmy byśmy zeskorupieli	zeskorupiałybyśmy byśmy zeskorupiały
2 os.	zeskorupiałbyś byś zeskorupiał	zeskorupiałabyś byś zeskorupiała	zeskorupiałobyś byś zeskorupiało	zeskorupielibyście byście zeskorupieli	zeskorupiałybyście byście zeskorupiały
3 os.	zeskorupiałby by zeskorupiał	zeskorupiałaby by zeskorupiała	zeskorupiałoby by zeskorupiało	zeskorupieliby by zeskorupieli	zeskorupiałyby by zeskorupiały

bezosobnik: zeskorupiano by

bezokolicznik: zeskorupieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeskorupiawszy

gerundium: zeskorupienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: skorupieć

+

zeskorupieć

+

(w CZYM)