pełnoletność

rzadziej pełnoletniość

  • ustalony wiek, w którym uzyskuje się pełnię praw obywatelskich i prawnie odpowiada się za swoje czyny
    • rzadziej pełnoletniość
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    dorastanie i dojrzałość

  • sprzeczne:  niepełnoletność
    • osiągnąć; uzyskać pełnoletność
  • Skończył 18 lat, osiągnął pełnoletność, pora zacząć dorosłe życie.

    źródło: NKJP: W zamkniętym kręgu, Dziennik Polski, 2000-04-15

    Osobie, która nie uzyskała pełnoletności, w Belgii za morderstwo grozi dożywocie, ale - podobnie jak w Polsce - skazany może zostać wcześniej zwolniony.

    źródło: NKJP: PAP, IP: Może zostać wydany Belgii, Nowiny, 2006

    Gdy uzyskała pełnoletniość, zaczęła szukać pracy, wynajmować mieszkanie, no i wreszcie się po raz pierwszy w życiu zakochała.

    źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Mieć kogoś do kochania, Gazeta Krakowska, 2002-02-02

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pełnoletność
    pełnoletności
    D. pełnoletności
    pełnoletności
    C. pełnoletności
    pełnoletnościom
    B. pełnoletność
    pełnoletności
    N. pełnoletnością
    pełnoletnościami
    Ms. pełnoletności
    pełnoletnościach
    W. pełnoletności
    pełnoletności

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. pełnoletni

CHRONOLOGIZACJA:
1843, Rok ... pod wzlędem oświaty, przemysłu i wypadków czasowych, Tomy 1-6, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 28.02.2019