-
2.
w tragedii - utworze dramatycznym sytuacja, w której bohater podejmuje walkę z góry skazaną na klęskę -
[tragism] lub [tragizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
synonimy: tragiczność
tragika
-
- tragizm bohatera, człowieka, postaci
-
Spór o sens poematu, dziś ograniczony do kręgu polonistów, trwał bez końca i daleko wykraczał poza literaturę. Dominowało odczucie tragizmu bohatera; pogląd, iż Mickiewicz pochwalał zdradę, był formułowany rzadko i najczęściej z pobudek złej woli.
źródło: NKJP: Marek Lubaś-Harny: Mickiewicz nie całkiem odkryty, Gazeta Krakowska, 2005-11-26
Ostatecznie więc tragizm człowieka u Dostojewskiego nie zawiera, wbrew pozorom, cech nihilizmu, katastrofizmu czy fatalizmu! Autor ukazuje konieczność zaistnienia procesu przemiany, podczas którego cała struktura duchowa poddaje się, poprzez cierpienie, działaniu Boga pojętego jako Miłość.
źródło: NKJP: Dariusz Jastrząb: Duchowy świat Dostojewskiego, 2009
Coś z tragizmu szekspirowskich postaci ma król Theoden, na przykład w scenie rozpaczy po śmierci syna.
źródło: NKJP: Wiara i wieże, Polityka, 2003-01-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tragizm
tragizmy
D. tragizmu
tragizmów
C. tragizmowi
tragizmom
B. tragizm
tragizmy
N. tragizmem
tragizmami
Ms. tragizmie
tragizmach
W. tragizmie
tragizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ tragizm + KOGO -
Od: tragedia, tragiczny