-
2.
książk. cecha czegoś, co jest właściwe dla kogoś, kto odwiedził wiele miejsc na świecie i przebywał w nich w dobrym towarzystwie, dzięki czemu umie się zachować w każdej sytuacji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- oznaka, posmak światowości
- imponować światowością
- kojarzyć się ze światowością
-
W progu kuchni stał Antoni Sieniuć i kiedy wypuszczał dym, widać było w ustach metalowy ząb, oznakę światowości.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Chciałam imponować mężowi, gościom. Mój dom był takim domem, z którego wychodziło się z przekonaniem o wielkiej, polskiej gościnności i posmakiem światowości pomimo żelaznej kurtyny.
źródło: NKJP: Elżbieta Podolska: Przekorna madame, Gazeta Poznańska, 2005-12-23
Gdy jesienią młodzież wróciła do miast, drinki pojawiły się w modnych dyskotekach i pubach. Mają się kojarzyć z luksusem, światowością, wysokim statusem społecznym.
źródło: NKJP: Piotr Stasiak: Wódka z sokiem, Wódka z sokiem, 2003-10-04
Niepewne jest pochodzenie wyrazu „fircyk”. W Polsce i Rosji określano tym mianem młodego łowcę posagów, ubranego zgodnie z modą paryską po to, aby imponować prowincjuszom swoją światowością.
źródło: NKJP: Historie słów, Dziennik Polski, 2000-12-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. światowość
światowości
D. światowości
światowości
C. światowości
światowościom
B. światowość
światowości
N. światowością
światowościami
Ms. światowości
światowościach
W. światowości
światowości
Inne uwagi
Zwykle lp
-