-
2.
daw. doprowadzać kobietę do niepożądanego przez nią współżycia seksualnego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Tereska uczy się „życia” - pali, pije, spotyka z chłopakami. Jeden z nich dziewczynę hańbi ...
źródło: NKJP: (HT): DKF na majówkę, Dziennik Bałtycki, 2009-04-30
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. hańbię
hańbimy
2 os. hańbisz
hańbicie
3 os. hańbi
hańbią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. hańbiłem
+(e)m hańbił
hańbiłam
+(e)m hańbiła
hańbiłom
+(e)m hańbiło
hańbiliśmy
+(e)śmy hańbili
hańbiłyśmy
+(e)śmy hańbiły
2 os. hańbiłeś
+(e)ś hańbił
hańbiłaś
+(e)ś hańbiła
hańbiłoś
+(e)ś hańbiło
hańbiliście
+(e)ście hańbili
hańbiłyście
+(e)ście hańbiły
3 os. hańbił
hańbiła
hańbiło
hańbili
hańbiły
bezosobnik: hańbiono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę hańbił
będę hańbić
będę hańbiła
będę hańbić
będę hańbiło
będę hańbić
będziemy hańbili
będziemy hańbić
będziemy hańbiły
będziemy hańbić
2 os. będziesz hańbił
będziesz hańbić
będziesz hańbiła
będziesz hańbić
będziesz hańbiło
będziesz hańbić
będziecie hańbili
będziecie hańbić
będziecie hańbiły
będziecie hańbić
3 os. będzie hańbił
będzie hańbić
będzie hańbiła
będzie hańbić
będzie hańbiło
będzie hańbić
będą hańbili
będą hańbić
będą hańbiły
będą hańbić
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. hańbijmy
hańbmy
2 os. hańb
hańbij
hańbcie
hańbijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. hańbiłbym
bym hańbił
hańbiłabym
bym hańbiła
hańbiłobym
bym hańbiło
hańbilibyśmy
byśmy hańbili
hańbiłybyśmy
byśmy hańbiły
2 os. hańbiłbyś
byś hańbił
hańbiłabyś
byś hańbiła
hańbiłobyś
byś hańbiło
hańbilibyście
byście hańbili
hańbiłybyście
byście hańbiły
3 os. hańbiłby
by hańbił
hańbiłaby
by hańbiła
hańbiłoby
by hańbiło
hańbiliby
by hańbili
hańbiłyby
by hańbiły
bezosobnik: hańbiono by
bezokolicznik: hańbić
imiesłów przysłówkowy współczesny:
hańbiąc
gerundium: hańbienie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hańbienie
hańbienia
D. hańbienia
hańbień
C. hańbieniu
hańbieniom
B. hańbienie
hańbienia
N. hańbieniem
hańbieniami
Ms. hańbieniu
hańbieniach
W. hańbienie
hańbienia
imiesłów przymiotnikowy czynny: hańbiący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. hańbiący
hańbiący
hańbiący
hańbiące
hańbiąca
D. hańbiącego
hańbiącego
hańbiącego
hańbiącego
hańbiącej
C. hańbiącemu
hańbiącemu
hańbiącemu
hańbiącemu
hańbiącej
B. hańbiącego
hańbiącego
hańbiący
hańbiące
hańbiącą
N. hańbiącym
hańbiącym
hańbiącym
hańbiącym
hańbiącą
Ms. hańbiącym
hańbiącym
hańbiącym
hańbiącym
hańbiącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. hańbiący
hańbiący
hańbiące
hańbiące
D. hańbiących
hańbiących
hańbiących
hańbiących
C. hańbiącym
hańbiącym
hańbiącym
hańbiącym
B. hańbiących
hańbiących
hańbiących
hańbiące
N. hańbiącymi
hańbiącymi
hańbiącymi
hańbiącymi
Ms. hańbiących
hańbiących
hańbiących
hańbiących
imiesłów przymiotnikowy bierny: hańbiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. hańbiony
hańbiony
hańbiony
hańbione
hańbiona
D. hańbionego
hańbionego
hańbionego
hańbionego
hańbionej
C. hańbionemu
hańbionemu
hańbionemu
hańbionemu
hańbionej
B. hańbionego
hańbionego
hańbiony
hańbione
hańbioną
N. hańbionym
hańbionym
hańbionym
hańbionym
hańbioną
Ms. hańbionym
hańbionym
hańbionym
hańbionym
hańbionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. hańbieni
hańbieni
hańbione
hańbione
D. hańbionych
hańbionych
hańbionych
hańbionych
C. hańbionym
hańbionym
hańbionym
hańbionym
B. hańbionych
hańbionych
hańbionych
hańbione
N. hańbionymi
hańbionymi
hańbionymi
hańbionymi
Ms. hańbionych
hańbionych
hańbionych
hańbionych
-
+ hańbić + KOGO -
czes. hanbit 'karcić, zawstydzać'
Zapożyczenie z języka czeskiego wyparło rodzimą formę gańbić, która wyszła z użycia w XVI w. Por. hańba.