przykucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

kucać na chwilę lub, zginając nogi w kolanach, pochylać się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Zamaskowany wśród krzewów, przykucam na szczycie. Przede mną, hen aż po horyzont, rozciąga się olbrzymia polana. źródło: NKJP: Slaine: Leśnymi chadzając ścieżkami, Echo Dnia, 2007-02-28
	Bokiem wślizguję się do trójkątnego otworu, zsuwam się w głąb szczeliny, dosięgnąwszy dna przykucam i już jestem wewnątrz, wparty ramionami o dwa bloki. źródło: KWSJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
	Pianista uderzył w klawisze tak silnie, że aż zakołysał się wysoki wazon z kwiatami stojący na instrumencie. W jednej chwili bezładny tłum na parkiecie [...] zaczął rytmicznie przykucać, podskakiwać, kręcić się, obracać. źródło: KWSJP: Jerzy Krasicki: Po prostu młodzi, 1970
	Anda znów przykuca w niezgrabnym ukłonie, ale pani Olszewska przyciąga ją do siebie i całuje w czoło. źródło: KWSJP: Maria Krüger: Godzina pąsowej róży, 1960
	Pan Mareczek, grzechocząc aluminiową menażką [...], idzie parę kroków za nim, co chwila przykucając, aby zerwać kilka jagód. źródło: KWSJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Rozmowy polskie latem roku 1983, 1983

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przykucałem +(e)m przykucał	przykucałam +(e)m przykucała	przykucałom +(e)m przykucało	przykucaliśmy +(e)śmy przykucali	przykucałyśmy +(e)śmy przykucały
2 os.	przykucałeś +(e)ś przykucał	przykucałaś +(e)ś przykucała	przykucałoś +(e)ś przykucało	przykucaliście +(e)ście przykucali	przykucałyście +(e)ście przykucały
3 os.	przykucał	przykucała	przykucało	przykucali	przykucały

bezosobnik: przykucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę przykucał będę przykucać	będę przykucała będę przykucać	będę przykucało będę przykucać	będziemy przykucali będziemy przykucać	będziemy przykucały będziemy przykucać
2 os.	będziesz przykucał będziesz przykucać	będziesz przykucała będziesz przykucać	będziesz przykucało będziesz przykucać	będziecie przykucali będziecie przykucać	będziecie przykucały będziecie przykucać
3 os.	będzie przykucał będzie przykucać	będzie przykucała będzie przykucać	będzie przykucało będzie przykucać	będą przykucali będą przykucać	będą przykucały będą przykucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przykucajmy
2 os.	przykucaj	przykucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przykucałbym bym przykucał	przykucałabym bym przykucała	przykucałobym bym przykucało	przykucalibyśmy byśmy przykucali	przykucałybyśmy byśmy przykucały
2 os.	przykucałbyś byś przykucał	przykucałabyś byś przykucała	przykucałobyś byś przykucało	przykucalibyście byście przykucali	przykucałybyście byście przykucały
3 os.	przykucałby by przykucał	przykucałaby by przykucała	przykucałoby by przykucało	przykucaliby by przykucali	przykucałyby by przykucały

bezosobnik: przykucano by

bezokolicznik: przykucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: przykucając

gerundium: przykucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: przykucający

odpowiednik aspektowy: przykucnąć

Rz _osobowy

+

przykucać

+

Zob. kucać