furkać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wydawać charakterystyczne niskie, charczące dźwięki spowodowane czymś, co utrudnia swobodny i prawidłowy przepływ powietrza, lub spowodowane zaburzeniami w trawieniu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

Relacje znaczeniowe

synonimy:

furczeć
furkotać

Cytaty

[...] zaczął kichać i furkać przez nos.

źródło: Internet: miniaturkabeztajemnic.com

[...] młody od rana lekko furka nosem. Nogi miał po spacerze chłodne, spocony nie był.

źródło: NKJP: Internet

Mój synek ma 13 miesięcy. Jeszcze podczas pobytu w szpitalu, gdy miał kilka dni, zaczęło mu „furkać” w nosku.

źródło: Internet: polki.pl/zdrowie

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	furkam	furkamy
2 os.	furkasz	furkacie
3 os.	furka	furkają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	furkałem +(e)m furkał	furkałam +(e)m furkała	furkałom +(e)m furkało	furkaliśmy +(e)śmy furkali	furkałyśmy +(e)śmy furkały
2 os.	furkałeś +(e)ś furkał	furkałaś +(e)ś furkała	furkałoś +(e)ś furkało	furkaliście +(e)ście furkali	furkałyście +(e)ście furkały
3 os.	furkał	furkała	furkało	furkali	furkały

bezosobnik: furkano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę furkał będę furkać	będę furkała będę furkać	będę furkało będę furkać	będziemy furkali będziemy furkać	będziemy furkały będziemy furkać
2 os.	będziesz furkał będziesz furkać	będziesz furkała będziesz furkać	będziesz furkało będziesz furkać	będziecie furkali będziecie furkać	będziecie furkały będziecie furkać
3 os.	będzie furkał będzie furkać	będzie furkała będzie furkać	będzie furkało będzie furkać	będą furkali będą furkać	będą furkały będą furkać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		furkajmy
2 os.	furkaj	furkajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	furkałbym bym furkał	furkałabym bym furkała	furkałobym bym furkało	furkalibyśmy byśmy furkali	furkałybyśmy byśmy furkały
2 os.	furkałbyś byś furkał	furkałabyś byś furkała	furkałobyś byś furkało	furkalibyście byście furkali	furkałybyście byście furkały
3 os.	furkałby by furkał	furkałaby by furkała	furkałoby by furkało	furkaliby by furkali	furkałyby by furkały

bezosobnik: furkano by

bezokolicznik: furkać

imiesłów przysłówkowy współczesny: furkając

gerundium: furkanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	furkanie	furkania
D.	furkania	furkań
C.	furkaniu	furkaniom
B.	furkanie	furkania
N.	furkaniem	furkaniami
Ms.	furkaniu	furkaniach
W.	furkanie	furkania

imiesłów przymiotnikowy czynny: furkający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	furkający	furkający	furkający	furkające	furkająca
D.	furkającego	furkającego	furkającego	furkającego	furkającej
C.	furkającemu	furkającemu	furkającemu	furkającemu	furkającej
B.	furkającego	furkającego	furkający	furkające	furkającą
N.	furkającym	furkającym	furkającym	furkającym	furkającą
Ms.	furkającym	furkającym	furkającym	furkającym	furkającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	furkający	furkający	furkające	furkające
D.	furkających	furkających	furkających	furkających
C.	furkającym	furkającym	furkającym	furkającym
B.	furkających	furkających	furkających	furkające
N.	furkającymi	furkającymi	furkającymi	furkającymi
Ms.	furkających	furkających	furkających	furkających

odpowiednik aspektowy: furknąć

Składnia

+

furkać

+

(KOMU) + (w CZYM)

Pochodzenie

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.