-
1.
agresywny i niespodziewany atak w celu uczynienia krzywdy lub odebrania cennych rzeczy, które ktoś posiada lub które gdzieś się znajdują -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
Ludzie wychodzą na ulice. Pierwsze natarcie kierowane jest na sklepy. Potem zaczyna się walka z siłami porządkowymi.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: „Solidarność” się nie godzi, Gazeta Wyborcza, 1993-05-20
Do natarcia namówili Staszka Solorcynego, młodego naiwnego chłopaka spoza Zespołu.
źródło: NKJP: „Skalni ludzie”, Dziennik Polski, 2008-01-22
Przystąpił do natarcia. Uderzenia jego były celne i szybkie jak błyskawice.
źródło: Józef Nikodem Kłosowski: Czarna wiosna, 1953 (SJPDor)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. natarcie
natarcia
D. natarcia
natarć
C. natarciu
natarciom
B. natarcie
natarcia
N. natarciem
natarciami
Ms. natarciu
natarciach
W. natarcie
natarcia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. trzeć