intelektualny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

związany z intelektem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

rozwój; poziom; potencjał; kapitał; wkład; dorobek; ładunek; prąd; nurt; dyskurs; klimat; ośrodek; trening intelektualny; ciekawość; gotowość; otwartość; dojrzałość; wyższość; niezależność; satysfakcja; swoboda; prowokacja; twórczość; spuścizna; jakość; głębia; zawartość; refleksja; myśl; potęga; postawa; przewaga; sfera; atmosfera; przygoda; uczta; kradzież; formacja intelektualna; ćwiczenie; wyzwanie; zajęcie; przeżycie; ożywienie; przesłanie; piractwo intelektualne; osiągnięcia; dokonania; narzędzia; treści; horyzonty; predyspozycje; zasoby; walory; potrzeby; kompetencje; zainteresowania intelektualne; intelektualna rozmowa; dysputa; rozrywka; zabawa; analiza; moda

	– Pisanie [...] wierszy traktowaliśmy jako intelektualną rozrywkę. źródło: NKJP: Krzysztof Świątek: Niezatarte ślady stóp, Mazowieckie To i Owo, 2004-09-30
	Testy, badające predyspozycje intelektualne do studiów medycznych, wprowadził także Uniwersytet Medyczny w Łodzi. źródło: NKJP: Michał Gebauer: Paradoksy nowej matury, Dziennik Łódzki, 2005-04-15
	Specjaliści podkreślają, że rozwój intelektualny dziecka zaczyna się już z chwilą jego przyjścia na świat. Półroczny maluch osiąga połowę swoich możliwości umysłowych. źródło: NKJP: (ab): Kapitał na dorosłość, Gazeta Krakowska, 2003-09-14
	Otwartość intelektualna, nieposkromiona pasja badawcza i znakomity warsztat wyniesiony z seminarium profesora Handelsmana otwierają przed młodym naukowcem szerokie horyzonty i możliwości. źródło: NKJP: Karol Mórawski: Kartki z dziejów Żydów warszawskich, 1993

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

łac. intellectuālis