-
2.
dać komuś jakiś ciężar do niesienia -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ciężar -
- objuczyć łupami, plecakami, torbami
-
- W takim razie poniesiesz mi książki. I nie czekając na zgodę, objuczył zdumionego malca swoim tornistrem z zajęczej skórki. Tornister był wielki i ciężki.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Spojrzałem w tym kierunku i zobaczyłem, że ku drugiemu brzegowi zmierzała łódka, w której wiosłował człowiek objuczony plecakiem.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
W zmaganiach [...] został ciężko ranny. Objuczeni łupami towarzysze uznali, że raczej nie przeżyje drogi powrotnej, a może opóźnić ich marsz, więc pozostawili go na pastwę losu.
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. objuczę
objuczymy
2 os. objuczysz
objuczycie
3 os. objuczy
objuczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. objuczyłem
+(e)m objuczył
objuczyłam
+(e)m objuczyła
objuczyłom
+(e)m objuczyło
objuczyliśmy
+(e)śmy objuczyli
objuczyłyśmy
+(e)śmy objuczyły
2 os. objuczyłeś
+(e)ś objuczył
objuczyłaś
+(e)ś objuczyła
objuczyłoś
+(e)ś objuczyło
objuczyliście
+(e)ście objuczyli
objuczyłyście
+(e)ście objuczyły
3 os. objuczył
objuczyła
objuczyło
objuczyli
objuczyły
bezosobnik: objuczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. objuczmy
2 os. objucz
objuczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. objuczyłbym
bym objuczył
objuczyłabym
bym objuczyła
objuczyłobym
bym objuczyło
objuczylibyśmy
byśmy objuczyli
objuczyłybyśmy
byśmy objuczyły
2 os. objuczyłbyś
byś objuczył
objuczyłabyś
byś objuczyła
objuczyłobyś
byś objuczyło
objuczylibyście
byście objuczyli
objuczyłybyście
byście objuczyły
3 os. objuczyłby
by objuczył
objuczyłaby
by objuczyła
objuczyłoby
by objuczyło
objuczyliby
by objuczyli
objuczyłyby
by objuczyły
bezosobnik: objuczono by
bezokolicznik: objuczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: objuczywszy
gerundium: objuczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. objuczenie
objuczenia
D. objuczenia
objuczeń
C. objuczeniu
objuczeniom
B. objuczenie
objuczenia
N. objuczeniem
objuczeniami
Ms. objuczeniu
objuczeniach
W. objuczenie
objuczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: objuczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. objuczony
objuczony
objuczony
objuczone
objuczona
D. objuczonego
objuczonego
objuczonego
objuczonego
objuczonej
C. objuczonemu
objuczonemu
objuczonemu
objuczonemu
objuczonej
B. objuczonego
objuczonego
objuczony
objuczone
objuczoną
N. objuczonym
objuczonym
objuczonym
objuczonym
objuczoną
Ms. objuczonym
objuczonym
objuczonym
objuczonym
objuczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. objuczeni
objuczeni
objuczone
objuczone
D. objuczonych
objuczonych
objuczonych
objuczonych
C. objuczonym
objuczonym
objuczonym
objuczonym
B. objuczonych
objuczonych
objuczonych
objuczone
N. objuczonymi
objuczonymi
objuczonymi
objuczonymi
Ms. objuczonych
objuczonych
objuczonych
objuczonych
odpowiednik aspektowy: objuczać
-
+ objuczyć + KOGO + CZYM -
Zob. juki