mówka
-
niedługa wypowiedź skierowana do jakiegoś grona osób mająca uroczysty lub nazbyt krytyczny wydźwięk
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
hiperonimy: mowa I
-
W powitalnej mówce pana Zenka nie mogło zabraknąć zdania: – Kto śpiewa Bogu, ten modli się dwa razy.
źródło: NKJP: Antoni Kawczyński: Frontem do ludzi, Mazowieckie To i Owo, 2004-05-08
W przeddzień wyborów, w sobotę, je z bratem obiad w Hacjendzie. Potem zamierza udać się do Villa i palnąć ostatnią mówkę. Na nic to już niepotrzebne, ale tak nakazuje obyczaj.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Palnąłbyś jej swoim zwyczajem mówkę umoralniającą i Agnieszka by ustąpiła.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Czuje jednak, że dłużej nie potrafi już być cyniczną maszyną do załatwiania najlepszych kontraktów, mistrzem w gładkich mówkach, które nic nie znaczą, ale którymi zjednuje się ludzi.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Jerry Maguire, Gazeta Wyborcza, 1997-10-03
Piwo i wino uznano za napoje obrzędowe. Korporanci mieli imiona piwne, wygłaszali piwne mówki, toczyli piwne pojedynki. Nigdzie indziej chyba nie zrytualizowano do tego stopnia banalnej czynności upijania się.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Antysemityzm nie może przyćmić całej tradycji korporacyjnej, Polityka, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mówka
mówki
D. mówki
mówek
C. mówce
mówkom
B. mówkę
mówki
N. mówką
mówkami
Ms. mówce
mówkach
W. mówko
mówki
-
Zob. mówić