mówka

  • niedługa wypowiedź skierowana do jakiegoś grona osób mająca uroczysty lub nazbyt krytyczny wydźwięk
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • hiperonimy:  mowa I
  • W powitalnej mówce pana Zenka nie mogło zabraknąć zdania: – Kto śpiewa Bogu, ten modli się dwa razy.

    źródło: NKJP: Antoni Kawczyński: Frontem do ludzi, Mazowieckie To i Owo, 2004-05-08

    W przeddzień wyborów, w sobotę, je z bratem obiad w Hacjendzie. Potem zamierza udać się do Villa i palnąć ostatnią mówkę. Na nic to już niepotrzebne, ale tak nakazuje obyczaj.

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

    Palnąłbyś jej swoim zwyczajem mówkę umoralniającą i Agnieszka by ustąpiła.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Czuje jednak, że dłużej nie potrafi już być cyniczną maszyną do załatwiania najlepszych kontraktów, mistrzem w gładkich mówkach, które nic nie znaczą, ale którymi zjednuje się ludzi.

    źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Jerry Maguire, Gazeta Wyborcza, 1997-10-03

    Piwo i wino uznano za napoje obrzędowe. Korporanci mieli imiona piwne, wygłaszali piwne mówki, toczyli piwne pojedynki. Nigdzie indziej chyba nie zrytualizowano do tego stopnia banalnej czynności upijania się.

    źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Antysemityzm nie może przyćmić całej tradycji korporacyjnej, Polityka, 1995

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. mówka
    mówki
    D. mówki
    mówek
    C. mówce
    mówkom
    B. mówkę
    mówki
    N. mówką
    mówkami
    Ms. mówce
    mówkach
    W. mówko
    mówki
  • Zob. mówić

CHRONOLOGIZACJA:
1681, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 13.03.2017