konwulsja

Ataki nękały go kilka razy dziennie, a widok psa targanego konwulsjami, przerażonego, nie rozumiejącego, co się z nim dzieje, był czymś potwornym.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

Nie przyjmując jadła ani napoju, z wypiekami gorączki na twarzy, z konwulsją wstrętu wrytą dookoła ust, ojciec mój zdziczał zupełnie.

źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996

Już tylko to się liczy: poczuć ostatnią konwulsję trzymanego w ramionach ciała, wyrwać zeń ostatni krzyk, nim wszystko rozpłynie się w czerwonej mgle.

źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

Tymczasem pacjentka dostała skurczu szczęk, konwulsji i zaburzeń oddychania, a sprowadzony wreszcie lekarz rozpoznał tężec [...].

źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970

Czarny rycerz runął w płytką przybrzeżną wodę, tłukąc się tam, rzucając i kopiąc w konwulsjach.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002