-
1.a
książk. taki, którego uczucia i poglądy zmieniają się często i bez wyraźnego powodu i który często zachowuje się w sposób lekkomyślny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- młoda i płocha
-
Matka wystąpiła o rozwód i pragnęła uniezależnić się materialnie od płochego małżonka.
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Jeśli przestaniesz zwracać na nią uwagę, zaraz znowu będzie dla ciebie miła. Nic nie poradzimy, że płoche dzieweczki takie już właśnie są.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Epokowe przemiany ogarnęły także Afrykankę. Do niedawna płoche kobieciątko, dziś roznamiętniło się do spraw społecznych i postanowiło budować wspólnie z innymi nowe życie.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
Wyrwała mnie z tego martwego punktu Wiera, kobieta młoda, płocha, za którą szaleli różni, trwoniąc na nią fortuny.
źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. płochy
płochy
płochy
płoche
płocha
D. płochego
płochego
płochego
płochego
płochej
C. płochemu
płochemu
płochemu
płochemu
płochej
B. płochego
płochego
płochy
płoche
płochą
N. płochym
płochym
płochym
płochym
płochą
Ms. płochym
płochym
płochym
płochym
płochej
W. płochy
płochy
płochy
płoche
płocha
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. płosi
płosi
płoche
płoche
D. płochych
płochych
płochych
płochych
C. płochym
płochym
płochym
płochym
B. płochych
płochych
płochych
płoche
N. płochymi
płochymi
płochymi
płochymi
Ms. płochych
płochych
płochych
płochych
W. płosi
płosi
płoche
płoche
-
psł. *polchъ 'zaniepokojony, spłoszony, przestraszony'
Zob. płoszyć