napotkać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

doświadczyć czegoś trudnego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

napotkać kłopoty, opór, problem, przeszkody, sprzeciw, trudności, utrudnienia
napotkać na swojej drodze; !?na bariery, !?na opór, !?na przeszkody, !?na trudności
spodziewać się napotkać coś

	Awanturnicze plany Władysława IV Wazy napotkały zdecydowany opór większości szlachty i znacznej części magnaterii. źródło: NKJP: Janusz Tazbir, Buntownik z przypadku, Polityka, 2007-08-04
	Rosnące ceny gazu napotkały barierę popytu. Dalszy ich wzrost powoduje zmniejszenie zapotrzebowania. źródło: NKJP: Krzysztof A. Kowalczyk, Cena gazu, Gazeta Wyborcza, 1993-02-24
	!?Na utrudnienia w ruchu kierowcy napotkają też w innych punktach miasta. źródło: NKJP: (MP), Drogowcy remontują, kierowcy narzekają, Dziennik Łódzki, 2002-04-04
	Gdyby podobne rozwiązanie sprawy napotkało !?na trudności albo w ogóle z tych czy innych względów okazało się niemożliwe, pozostawało inne jeszcze wyjście. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	napotkałem +(e)m napotkał	napotkałam +(e)m napotkała	napotkałom +(e)m napotkało	napotkaliśmy +(e)śmy napotkali	napotkałyśmy +(e)śmy napotkały
2 os.	napotkałeś +(e)ś napotkał	napotkałaś +(e)ś napotkała	napotkałoś +(e)ś napotkało	napotkaliście +(e)ście napotkali	napotkałyście +(e)ście napotkały
3 os.	napotkał	napotkała	napotkało	napotkali	napotkały

bezosobnik: napotkano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		napotkajmy
2 os.	napotkaj	napotkajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	napotkałbym bym napotkał	napotkałabym bym napotkała	napotkałobym bym napotkało	napotkalibyśmy byśmy napotkali	napotkałybyśmy byśmy napotkały
2 os.	napotkałbyś byś napotkał	napotkałabyś byś napotkała	napotkałobyś byś napotkało	napotkalibyście byście napotkali	napotkałybyście byście napotkały
3 os.	napotkałby by napotkał	napotkałaby by napotkała	napotkałoby by napotkało	napotkaliby by napotkali	napotkałyby by napotkały

bezosobnik: napotkano by

bezokolicznik: napotkać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: napotkawszy

gerundium: napotkanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: napotkany

odpowiednik aspektowy: napotykać

	+	napotkać	+	CO
	+	napotkać	+	!?na CO

Zob. tkać

Uznawane za niepoprawne: napotkać na coś.