-
1.
obudowany blat, który oddziela klienta od obsługi -
[kontu-ar]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Biznes
handel i usługi -
- barowy, długi kontuar
- kontuar baru, recepcji
- podejść do kontuaru
- siedzieć, stać za kontuarem
- leżeć, stać na kontuarze
- stać przy kontuarze
-
Pozornie obojętna wyczuwała, jak wodzi za nią wzrokiem, wzdycha, opiera się swą nabrzmiałą męskością o kontuar baru.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Na widok recepcjonistki zboczył z obranego kursu i, zataczając się, podszedł do kontuaru recepcji.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
Na kontuarze szatni leżą rozłożone garnitury, bluzki, kamizelki.
źródło: NKJP: Jakub Janiszewski: Narodowy i stare koronki, Dzień dobry, nr 25/05, 2001
Niezgrabnie przechyliła butelkę i rozlała kilka kropel na kontuar.
źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962
Niemal w każdym z licznych barów, do których Hiszpanie najchętniej wstępują w czasie sjesty i wieczorem na swoje ulubione tapas, czyli przekąski, wisi nad kontuarem kilka okazałych szynek - całych udźców wieprzowych, ze skórą, golonką, a nawet z racicą.
źródło: NKJP: Halina Mamok, Marek Panasik: Kącik konesera, Kuchnia, nr 4, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kontuar
kontuary
D. kontuaru
kontuarów
C. kontuarowi
kontuarom
B. kontuar
kontuary
N. kontuarem
kontuarami
Ms. kontuarze
kontuarach
W. kontuarze
kontuary
-
+ kontuar + (CZEGO) -
fr. comptoir 'lada, bufet'