otrzeźwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że ktoś zaczął trafnie i rozsądnie oceniać jakąś sytuację

[otszeźwić] lub pot. [oczszeźwić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	- Liczymy, że gwałtowny spadek wydajności otrzeźwi naszych przełożonych. źródło: NKJP: Marcin Ogdowski: Gliny zastrajkują. Grozi nam chaos!, Super Express, 2006
	Myślę, że dopiero nóż na gardle, czyli możliwa do przewidzenia katastrofa w gospodarce, będzie w stanie otrzeźwić polityków i zmusić ich do zmian na lepsze. źródło: NKJP: Roman Kluska (z Grzegorzem Górnym): Więcej prawa = mniej biznesu, Ozon, nr 23, 2005
	Istnieje zatem szansa, że to co się stało, otrzeźwi milczącą lub milcząco-przyzwalającą dotąd większość muzułmańską i doprowadzi do zatrzymania logiki nienawiści. źródło: NKJP: Maciej Ziemba: O. Maciej Zięba: To nie islam, Polityka, 2001-09-22
	Był czas na otrzeźwienie i przeanalizowanie gry, więc mam nadzieję, iż podobne błędy już nie zostaną powielone. źródło: NKJP: (JAS): Gra I liga koszykarzy, Dziennik Polski, 2005-01-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrzeźwiłem +(e)m otrzeźwił	otrzeźwiłam +(e)m otrzeźwiła	otrzeźwiłom +(e)m otrzeźwiło	otrzeźwiliśmy +(e)śmy otrzeźwili	otrzeźwiłyśmy +(e)śmy otrzeźwiły
2 os.	otrzeźwiłeś +(e)ś otrzeźwił	otrzeźwiłaś +(e)ś otrzeźwiła	otrzeźwiłoś +(e)ś otrzeźwiło	otrzeźwiliście +(e)ście otrzeźwili	otrzeźwiłyście +(e)ście otrzeźwiły
3 os.	otrzeźwił	otrzeźwiła	otrzeźwiło	otrzeźwili	otrzeźwiły

bezosobnik: otrzeźwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otrzeźwijmy
2 os.	otrzeźwij	otrzeźwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrzeźwiłbym bym otrzeźwił	otrzeźwiłabym bym otrzeźwiła	otrzeźwiłobym bym otrzeźwiło	otrzeźwilibyśmy byśmy otrzeźwili	otrzeźwiłybyśmy byśmy otrzeźwiły
2 os.	otrzeźwiłbyś byś otrzeźwił	otrzeźwiłabyś byś otrzeźwiła	otrzeźwiłobyś byś otrzeźwiło	otrzeźwilibyście byście otrzeźwili	otrzeźwiłybyście byście otrzeźwiły
3 os.	otrzeźwiłby by otrzeźwił	otrzeźwiłaby by otrzeźwiła	otrzeźwiłoby by otrzeźwiło	otrzeźwiliby by otrzeźwili	otrzeźwiłyby by otrzeźwiły

bezosobnik: otrzeźwiono by

bezokolicznik: otrzeźwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: otrzeźwiwszy

gerundium: otrzeźwienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: otrzeźwiony

odpowiednik aspektowy: otrzeźwiać

+

otrzeźwić

+

KOGO

Zob. trzeźwy