otrzeźwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że ktoś, kto był zamroczony, nieprzytomny, śpiący lub pozbawiony sił witalnych,powrócił do stanu sprawności umysłowej i ożywienia

[otszeźwić] lub pot. [oczszeźwić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

roztrzeźwić

	- Już miałem zasypiać, gdy otrzeźwił mnie dzwonek jednego z trzech aparatów telefonicznych, stojących na mahoniowym stoliku przy moich poduszkach. źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
	Napój otrzeźwił Ab-Rama. Spojrzał na mówiącego przytomnie. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Może się nawet zdrzemnął i otrzeźwiła go dopiero kapiąca z niedokręconego kranu woda. Postanowił się podnieść i walcząc z ogarniającą go sennością, szukał wzrokiem punktu zaczepienia dla rąk. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Świeże powietrze otrzeźwiło go trochę, ale w dalszym ciągu był nieprzytomnie zalany. źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Chłopcy z Mielczarskiego: to było nieprawdopodobne, to piękne, to było coś, czego u nas jeszcze nie było, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrzeźwiłem +(e)m otrzeźwił	otrzeźwiłam +(e)m otrzeźwiła	otrzeźwiłom +(e)m otrzeźwiło	otrzeźwiliśmy +(e)śmy otrzeźwili	otrzeźwiłyśmy +(e)śmy otrzeźwiły
2 os.	otrzeźwiłeś +(e)ś otrzeźwił	otrzeźwiłaś +(e)ś otrzeźwiła	otrzeźwiłoś +(e)ś otrzeźwiło	otrzeźwiliście +(e)ście otrzeźwili	otrzeźwiłyście +(e)ście otrzeźwiły
3 os.	otrzeźwił	otrzeźwiła	otrzeźwiło	otrzeźwili	otrzeźwiły

bezosobnik: otrzeźwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otrzeźwijmy
2 os.	otrzeźwij	otrzeźwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrzeźwiłbym bym otrzeźwił	otrzeźwiłabym bym otrzeźwiła	otrzeźwiłobym bym otrzeźwiło	otrzeźwilibyśmy byśmy otrzeźwili	otrzeźwiłybyśmy byśmy otrzeźwiły
2 os.	otrzeźwiłbyś byś otrzeźwił	otrzeźwiłabyś byś otrzeźwiła	otrzeźwiłobyś byś otrzeźwiło	otrzeźwilibyście byście otrzeźwili	otrzeźwiłybyście byście otrzeźwiły
3 os.	otrzeźwiłby by otrzeźwił	otrzeźwiłaby by otrzeźwiła	otrzeźwiłoby by otrzeźwiło	otrzeźwiliby by otrzeźwili	otrzeźwiłyby by otrzeźwiły

bezosobnik: otrzeźwiono by

bezokolicznik: otrzeźwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: otrzeźwiwszy

gerundium: otrzeźwienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: otrzeźwiony

odpowiednik aspektowy: otrzeźwiać

+

otrzeźwić

+

KOGO

Zob. trzeźwy