sarkazm
-
książk. wyrażanie negatywnego nastawienia do kogoś lub czegoś poprzez komunikowanie czegoś odwrotnego na temat tej osoby lub rzeczy, niezgodnego z sytuacją, przy czym odbiorca z doboru słów, a także np. z barwy głosu ma wywnioskować, co w rzeczywistości myśli nadawca
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- gorzki, lekki; niepotrzebny sarkazm
- sarkazm w głosie
- sarkazm i drwina, sarkazm i ironia, sarkazm i złośliwość; cynizm i sarkazm, gorycz i sarkazm, humor i sarkazm
- nuta, nutka, odrobina, szczypta sarkazmu
- pełen sarkazmu
- wyczuwać sarkazm
- dodać, komentować, mówić, powiedzieć, stwierdzić, zauważyć z sarkazmem
- przepraszać za sarkazm
-
X powie z nutą sarkazmu, że ideałem Polaka było zawsze napisanie poematu i oddanie życia w bitwie.
źródło: NKJP: Jan Miodek: Rok wieszcza, Gazeta Wyborcza, 1998-12-23
Cóż, ludzie zdrowi i zadowoleni z życia nie garną się już tak do modlitwy - dodałem z sarkazmem.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
- Czekaj no... Mówiłem, jak ja ją widzę. [...] Nie uważa siebie za żadne bóstwo. Nawet za szczególnie ładną chyba nie.
- Czyli jeszcze i skromna? - Nie próbowała kryć sarkazmu. - Wiesz, ten, co ją rzucił, to faktycznie debil.źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
- Wypadałoby kupić sobie używany jeszcze przez naszych pradziadków żelazny piecyk, czyli popularną kozę, wysadzić rurę przez okno i razem z tą kozą wkroczyć w XXI wiek - mówią z sarkazmem mieszkańcy dwóch bloków [...].
źródło: NKJP: Grażyna Mróz: Ukarani za oszczędność?, Tygodnik Podhalański nr 8, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sarkazm
sarkazmy
D. sarkazmu
sarkazmów
C. sarkazmowi
sarkazmom
B. sarkazm
sarkazmy
N. sarkazmem
sarkazmami
Ms. sarkazmie
sarkazmach
W. sarkazmie
sarkazmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. sarcasme
z gr. sarkasmós