rozradować się

  • książk.  doznać radości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • synonimy:  uradować się
    antonimy:  zasmucić się
    • serce się rozradowało
  • - Dobra jest - rozradował się Zoltan Chivay, wskazując na tabliczki. - Widzicie? Przeszły tędy nasze wojska. Nasi chłopcy malowani przeszli do ofensywy, odparli agresora.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

    Mamy nadzieję, że ci, którzy usłyszą to przesłanie ewangeliczne, zbliżą się do Boga, ich serce bardziej się otworzy i rozraduje.

    źródło: NKJP: (WJUR): Piętnaście kolęd zza klasztornych murów, Gazeta Krakowska, 2006-01-09

    [...] pełne słońce, dzięki któremu człowiek mógłby się podnieść, wyprostować, rozradować, na fotografiach Piątka jest nieobecne.

    źródło: NKJP: Beata Anna Symołon: Zawieszeni w bezczasie, Gazeta Radomszczańska, 2009-02-18

    Bardzo zależy nam, aby zjednoczyć całą parafię - mówi ks. Józef. - Dlatego też zaproszenia otrzymali wszyscy: dzieci z rodzicami, młodzież i starsi oraz goście z okolicy, aby wspólnym kolędowaniem, życzeniami i dzieleniem się opłatkiem rozradowały się nasze serca.

    źródło: NKJP: Parafialne kolędowanie, Dziennik Polski, 2004-01-13

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozraduję się
    rozradujemy się
    2 os. rozradujesz się
    rozradujecie się
    3 os. rozraduje się
    rozradują się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozradowałem się
    +(e)m się rozradował
    rozradowałam się
    +(e)m się rozradowała
    rozradowałom się
    +(e)m się rozradowało
    rozradowaliśmy się
    +(e)śmy się rozradowali
    rozradowałyśmy się
    +(e)śmy się rozradowały
    2 os. rozradowałeś się
    +(e)ś się rozradował
    rozradowałaś się
    +(e)ś się rozradowała
    rozradowałoś się
    +(e)ś się rozradowało
    rozradowaliście się
    +(e)ście się rozradowali
    rozradowałyście się
    +(e)ście się rozradowały
    3 os. rozradował się
    rozradowała się
    rozradowało się
    rozradowali się
    rozradowały się

    bezosobnik: rozradowano się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozradujmy się
    2 os. rozraduj się
    rozradujcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozradowałbym się
    bym się rozradował
    rozradowałabym się
    bym się rozradowała
    rozradowałobym się
    bym się rozradowało
    rozradowalibyśmy się
    byśmy się rozradowali
    rozradowałybyśmy się
    byśmy się rozradowały
    2 os. rozradowałbyś się
    byś się rozradował
    rozradowałabyś się
    byś się rozradowała
    rozradowałobyś się
    byś się rozradowało
    rozradowalibyście się
    byście się rozradowali
    rozradowałybyście się
    byście się rozradowały
    3 os. rozradowałby się
    by się rozradował
    rozradowałaby się
    by się rozradowała
    rozradowałoby się
    by się rozradowało
    rozradowaliby się
    by się rozradowali
    rozradowałyby się
    by się rozradowały

    bezosobnik: rozradowano by się

    bezokolicznik: rozradować się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozradowawszy się

    gerundium: rozradowanie się

    odpowiednik aspektowy: rozradowywać się

  • bez ograniczeń + rozradować się +
    (CZYM)
  • Zob. radować się

CHRONOLOGIZACJA:
1541, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 06.08.2018