ostukiwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

uderzać w coś, aby odpadła część tego lub coś, co tam przywarło

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	[...] wracał, jak gdyby nigdy nic, ostukiwał przed wejściem buty i znikał w drzwiach klatki. źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
	Zamek był tylko częścią kawałka złomu. Otrzepywanie ze śniegu, ostukiwanie z lodu, wydmuchiwanie drobnych igiełek z zakamarków mechanizmu spustowego. Minął kwadrans. Pociągnięcie za spust. Suchy trzask. Iglica w końcu zadziałała. źródło: NKJP: Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel: Nie tylko biegun, 1996
	Robotnicy w koszulach z zawiniętymi rękawami ostrożnie wyjmowali z ziemi drewniane krzyże, na których nie było już blaszanych tabliczek, ostukiwali je o pień brzozy i odkładali na bok, na stertę spróchniałych żerdzi, która rosła powoli między żywopłotami. źródło: NKJP: Stefan Chwin: Hanemann, 1995
	Opuszczając się na linach będą ostukiwać skały, żeby osłabione fragmenty góry odpadły, gdy ruch na drodze, a także torach kolejowych będzie wstrzymany. źródło: NKJP: Stanisław Smierciak: Kamienny deszcz, Gazeta Krakowska, 2004-04-06

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostukiwałem +(e)m ostukiwał	ostukiwałam +(e)m ostukiwała	ostukiwałom +(e)m ostukiwało	ostukiwaliśmy +(e)śmy ostukiwali	ostukiwałyśmy +(e)śmy ostukiwały
2 os.	ostukiwałeś +(e)ś ostukiwał	ostukiwałaś +(e)ś ostukiwała	ostukiwałoś +(e)ś ostukiwało	ostukiwaliście +(e)ście ostukiwali	ostukiwałyście +(e)ście ostukiwały
3 os.	ostukiwał	ostukiwała	ostukiwało	ostukiwali	ostukiwały

bezosobnik: ostukiwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ostukiwał będę ostukiwać	będę ostukiwała będę ostukiwać	będę ostukiwało będę ostukiwać	będziemy ostukiwali będziemy ostukiwać	będziemy ostukiwały będziemy ostukiwać
2 os.	będziesz ostukiwał będziesz ostukiwać	będziesz ostukiwała będziesz ostukiwać	będziesz ostukiwało będziesz ostukiwać	będziecie ostukiwali będziecie ostukiwać	będziecie ostukiwały będziecie ostukiwać
3 os.	będzie ostukiwał będzie ostukiwać	będzie ostukiwała będzie ostukiwać	będzie ostukiwało będzie ostukiwać	będą ostukiwali będą ostukiwać	będą ostukiwały będą ostukiwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ostukujmy
2 os.	ostukuj	ostukujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostukiwałbym bym ostukiwał	ostukiwałabym bym ostukiwała	ostukiwałobym bym ostukiwało	ostukiwalibyśmy byśmy ostukiwali	ostukiwałybyśmy byśmy ostukiwały
2 os.	ostukiwałbyś byś ostukiwał	ostukiwałabyś byś ostukiwała	ostukiwałobyś byś ostukiwało	ostukiwalibyście byście ostukiwali	ostukiwałybyście byście ostukiwały
3 os.	ostukiwałby by ostukiwał	ostukiwałaby by ostukiwała	ostukiwałoby by ostukiwało	ostukiwaliby by ostukiwali	ostukiwałyby by ostukiwały

bezosobnik: ostukiwano by

bezokolicznik: ostukiwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: ostukując

gerundium: ostukiwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ostukujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: ostukiwany

odpowiednik aspektowy: ostukać

+

ostukiwać

+

CO + (z CZEGO)

Zob. stukać