desygnować - Wielki słownik języka polskiego PAN

urzęd. mając do tego uprawnienia, spowodować, że jakaś osoba zaczyna zajmować określone stanowisko służbowe lub pełnić jakąś funkcję

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

synonimy:

mianować
naznaczać
naznaczyć
wyznaczać
wyznaczyć

prezydent, sejm desygnuje
desygnować członków, kandydata na coś, premiera, przedstawicieli, przewodniczącego czegoś
desygnować do gry, do jakich prac, do rady, do walki
desygnować na jakieś stanowisko
móc desygnować

	Uważał, że należy utworzyć komisję, która zajmowałaby się konfliktami wynikającymi z akcji wyborczej, i desygnował do niej Andrzeja Wielowieyskiego. źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Karuzela: rzecz o Okrągłym Stole cz. 3, 2004
	Zdjął z murawy wyróżniających się zawodników, desygnując do gry piłkarzy drugiego planu. źródło: NKJP: (dom): Przeżyliśmy szok, Życie Podkarpackie, 2007-06-06
	Tysiące Polaków opuszczały obozy i więzienia, a wśród nich generał Władysław Anders, który 6 sierpnia, tuż po wypuszczeniu z Łubianki, został desygnowany przez Sikorskiego na dowódcę mającego powstać w ZSRR wojska. źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993
	Utworzono poselstwo w Kairze, desygnując 16 maja 1928 r. na jego kierownika chargé d'affaires Juliusza Dzieduszyckiego. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Wracając do spraw Polonii, uważam, że błędem jest desygnowanie na nasze placówki zagraniczne ludzi, którzy kojarzą się Polonii z PRL. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.05.1996 r.

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	desygnowałem +(e)m desygnował	desygnowałam +(e)m desygnowała	desygnowałom +(e)m desygnowało	desygnowaliśmy +(e)śmy desygnowali	desygnowałyśmy +(e)śmy desygnowały
2 os.	desygnowałeś +(e)ś desygnował	desygnowałaś +(e)ś desygnowała	desygnowałoś +(e)ś desygnowało	desygnowaliście +(e)ście desygnowali	desygnowałyście +(e)ście desygnowały
3 os.	desygnował	desygnowała	desygnowało	desygnowali	desygnowały

bezosobnik: desygnowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę desygnował będę desygnować	będę desygnowała będę desygnować	będę desygnowało będę desygnować	będziemy desygnowali będziemy desygnować	będziemy desygnowały będziemy desygnować
2 os.	będziesz desygnował będziesz desygnować	będziesz desygnowała będziesz desygnować	będziesz desygnowało będziesz desygnować	będziecie desygnowali będziecie desygnować	będziecie desygnowały będziecie desygnować
3 os.	będzie desygnował będzie desygnować	będzie desygnowała będzie desygnować	będzie desygnowało będzie desygnować	będą desygnowali będą desygnować	będą desygnowały będą desygnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		desygnujmy
2 os.	desygnuj	desygnujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	desygnowałbym bym desygnował	desygnowałabym bym desygnowała	desygnowałobym bym desygnowało	desygnowalibyśmy byśmy desygnowali	desygnowałybyśmy byśmy desygnowały
2 os.	desygnowałbyś byś desygnował	desygnowałabyś byś desygnowała	desygnowałobyś byś desygnowało	desygnowalibyście byście desygnowali	desygnowałybyście byście desygnowały
3 os.	desygnowałby by desygnował	desygnowałaby by desygnowała	desygnowałoby by desygnowało	desygnowaliby by desygnowali	desygnowałyby by desygnowały

bezosobnik: desygnowano by

bezokolicznik: desygnować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

desygnując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

desygnowawszy

gerundium: desygnowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: desygnujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: desygnowany

+

desygnować

+

KOGO + do CZEGO | na KOGO/CO

łac. dēsīgnāre 'wyznaczać, naznaczać, mianować'