opukiwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

uderzać lekko w twardą powierzchnię, powodując powstawanie głuchego odgłosu, aby zbadać tę rzecz

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

synonimy:

ostukiwać

	W ciszy rozległo się łagodne pukanie. [...] Raz, dwa trzy, cztery stuknięcia, jakby ktoś palcem opukiwał drewno. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961
	W poszukiwaniu pieniędzy bandyci opukiwali nawet kafelki w łazience. źródło: NKJP: Małgorzata Skibińska, Andrzej Gojke: Przecież oddaliśmy pieniądze, Dziennik Bałtycki, 1999-03-22
	W mieszkaniu państwa Majewiczów w Milanówku pojawił się starszy pan i zaczął opukiwać klepki parkietu. Okazało się, że był to Adam Bień, ostatni żyjący minister Polski Podziemnej, a pod podłogą leżało jego wojenne archiwum. źródło: NKJP: Iwona Boratyn, Paweł Wroński: Historia spod parkietu, Gazeta Wyborcza, 1997-01-14
	Jeśli zauważymy, że opukiwane płytki balkonowe wydają głuchy dźwięk, trzeszczą przy chodzeniu lub też pojawiły się na nich pęknięcia, to znaczy, że najwyższy czas brać się za remont naszego balkonu. źródło: NKJP: Płytki na balkonie, Dziennik Polski, 2000-11-08
	Jeżeli podłoże, na którym wykonano tynk, nie zostało odpowiednio przygotowane, może dojść do odspojenia (odparzenia) jego fragmentów. Objawia się to głuchym dźwiękiem przy opukiwaniu ściany młotkiem. źródło: NKJP: BAB: Jak naprawiać tynki?, Trybuna Śląska, 2001-05-30

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opukiwałem +(e)m opukiwał	opukiwałam +(e)m opukiwała	opukiwałom +(e)m opukiwało	opukiwaliśmy +(e)śmy opukiwali	opukiwałyśmy +(e)śmy opukiwały
2 os.	opukiwałeś +(e)ś opukiwał	opukiwałaś +(e)ś opukiwała	opukiwałoś +(e)ś opukiwało	opukiwaliście +(e)ście opukiwali	opukiwałyście +(e)ście opukiwały
3 os.	opukiwał	opukiwała	opukiwało	opukiwali	opukiwały

bezosobnik: opukiwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę opukiwał będę opukiwać	będę opukiwała będę opukiwać	będę opukiwało będę opukiwać	będziemy opukiwali będziemy opukiwać	będziemy opukiwały będziemy opukiwać
2 os.	będziesz opukiwał będziesz opukiwać	będziesz opukiwała będziesz opukiwać	będziesz opukiwało będziesz opukiwać	będziecie opukiwali będziecie opukiwać	będziecie opukiwały będziecie opukiwać
3 os.	będzie opukiwał będzie opukiwać	będzie opukiwała będzie opukiwać	będzie opukiwało będzie opukiwać	będą opukiwali będą opukiwać	będą opukiwały będą opukiwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opukujmy
2 os.	opukuj	opukujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opukiwałbym bym opukiwał	opukiwałabym bym opukiwała	opukiwałobym bym opukiwało	opukiwalibyśmy byśmy opukiwali	opukiwałybyśmy byśmy opukiwały
2 os.	opukiwałbyś byś opukiwał	opukiwałabyś byś opukiwała	opukiwałobyś byś opukiwało	opukiwalibyście byście opukiwali	opukiwałybyście byście opukiwały
3 os.	opukiwałby by opukiwał	opukiwałaby by opukiwała	opukiwałoby by opukiwało	opukiwaliby by opukiwali	opukiwałyby by opukiwały

bezosobnik: opukiwano by

bezokolicznik: opukiwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: opukując

gerundium: opukiwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: opukujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: opukiwany

odpowiednik aspektowy: opukać

+

opukiwać

+

CO

Zob. pukać