przemęczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

utracić zbyt dużo siły i energii wskutek wysiłku fizycznego, psychicznego lub umysłowego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

hiperonimy:

zmęczyć się

	Przemęczyliśmy się, ale jest efekt. źródło: NKJP: Piotr Furtak: Korków ciąg dalszy?, Dziennik Bałtycki, 2005-08-29
	Za dużo masz trosk, kłopotów, przemęczyłeś się pracą. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958
	Nawet nauką się nie przemęczyłam. źródło: NKJP: Internet
	Och, nic mi nie jest. Przemęczyłam się trochę. źródło: NKJP: Internet
	Najgłośniejszy był spór Janasa z Jerzym Engelem. Ustalili oni, że wiślacy nie będą grali dłużej niż przez 90 minut w turnieju im. Łobanowskiego, by nie przemęczyli się przed meczem z Panathinaikosem. źródło: NKJP: Szlaban przed Sobolewskim, Dziennik Polski, 2006-02-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemęczyłem się +(e)m się przemęczył	przemęczyłam się +(e)m się przemęczyła	przemęczyłom się +(e)m się przemęczyło	przemęczyliśmy się +(e)śmy się przemęczyli	przemęczyłyśmy się +(e)śmy się przemęczyły
2 os.	przemęczyłeś się +(e)ś się przemęczył	przemęczyłaś się +(e)ś się przemęczyła	przemęczyłoś się +(e)ś się przemęczyło	przemęczyliście się +(e)ście się przemęczyli	przemęczyłyście się +(e)ście się przemęczyły
3 os.	przemęczył się	przemęczyła się	przemęczyło się	przemęczyli się	przemęczyły się

bezosobnik: przemęczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemęczmy się
2 os.	przemęcz się	przemęczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemęczyłbym się bym się przemęczył	przemęczyłabym się bym się przemęczyła	przemęczyłobym się bym się przemęczyło	przemęczylibyśmy się byśmy się przemęczyli	przemęczyłybyśmy się byśmy się przemęczyły
2 os.	przemęczyłbyś się byś się przemęczył	przemęczyłabyś się byś się przemęczyła	przemęczyłobyś się byś się przemęczyło	przemęczylibyście się byście się przemęczyli	przemęczyłybyście się byście się przemęczyły
3 os.	przemęczyłby się by się przemęczył	przemęczyłaby się by się przemęczyła	przemęczyłoby się by się przemęczyło	przemęczyliby się by się przemęczyli	przemęczyłyby się by się przemęczyły

bezosobnik: przemęczono by się

bezokolicznik: przemęczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemęczywszy się

gerundium: przemęczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przemęczać się

+

przemęczyć się

+

(CZYM)

Zob. męczyć