Jak korzystać ze słownika?

furkotać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.a spódnicą

  • Definicja

    1.a

    poruszać czymś energicznie, wywołując przy tym charakterystyczny dźwięk, który przypomina odgłos, jaki można usłyszeć, gdy ptaki zrywają się do lotu, mocno uderzając skrzydłami lub gdy jakiś materiał powiewa na wietrze, silnie uderzany przez porywy powietrza
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  furczeć
    furkać
  • Połączenia
    • wiatr furkocze czymś
    • furkotać habitem, halkami, spódnicą; skrzydłami
  • Cytaty

    Moje biesy latają po całym mieście, furkoczą nietoperzymi skrzydłami i krzeszą skry spod kopyt, usiłując utrzymać jaki taki porządek.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

    [...] galopowali srebrzyści husarze furkocząc blaszanymi skrzydłami [...].

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979

    Wiatr furkoczący jej spódnicą i szarpiący niebezpiecznie rondem kapelusza uspokoił się na chwilę i w tej nagłej ciszy rozległo się sykanie osamotnionego świerszcza.

    źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

    Trójmasztowiec o narodowych barwach Francji przechylił się nieco na bok i wspaniałym łukiem, niemal muskając żaglami wodę, podążał w jego stronę, słychać było furkotanie wiatru w naprężonym płótnie [...].

    źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1981

  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. furkocę
    furkoczę
    		 furkocemy
    furkoczemy
    2 os. furkocesz
    furkoczesz
    		 furkocecie
    furkoczecie
    3 os. furkoce
    furkocze
    		 furkocą
    furkoczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. furkotałem
    +(e)m furkotał
    		 furkotałam
    +(e)m furkotała
    		 furkotałom
    +(e)m furkotało
    		 furkotaliśmy
    +(e)śmy furkotali
    		 furkotałyśmy
    +(e)śmy furkotały
    2 os. furkotałeś
    +(e)ś furkotał
    		 furkotałaś
    +(e)ś furkotała
    		 furkotałoś
    +(e)ś furkotało
    		 furkotaliście
    +(e)ście furkotali
    		 furkotałyście
    +(e)ście furkotały
    3 os. furkotał
    		 furkotała
    		 furkotało
    		 furkotali
    		 furkotały

    bezosobnik: furkotano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę furkotał
    będę furkotać
    		 będę furkotała
    będę furkotać
    		 będę furkotało
    będę furkotać
    		 będziemy furkotali
    będziemy furkotać
    		 będziemy furkotały
    będziemy furkotać
    2 os. będziesz furkotał
    będziesz furkotać
    		 będziesz furkotała
    będziesz furkotać
    		 będziesz furkotało
    będziesz furkotać
    		 będziecie furkotali
    będziecie furkotać
    		 będziecie furkotały
    będziecie furkotać
    3 os. będzie furkotał
    będzie furkotać
    		 będzie furkotała
    będzie furkotać
    		 będzie furkotało
    będzie furkotać
    		 będą furkotali
    będą furkotać
    		 będą furkotały
    będą furkotać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. furkoczmy
    2 os. furkocz
    		 furkoczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. furkotałbym
    bym furkotał
    		 furkotałabym
    bym furkotała
    		 furkotałobym
    bym furkotało
    		 furkotalibyśmy
    byśmy furkotali
    		 furkotałybyśmy
    byśmy furkotały
    2 os. furkotałbyś
    byś furkotał
    		 furkotałabyś
    byś furkotała
    		 furkotałobyś
    byś furkotało
    		 furkotalibyście
    byście furkotali
    		 furkotałybyście
    byście furkotały
    3 os. furkotałby
    by furkotał
    		 furkotałaby
    by furkotała
    		 furkotałoby
    by furkotało
    		 furkotaliby
    by furkotali
    		 furkotałyby
    by furkotały

    bezosobnik: furkotano by

    bezokolicznik: furkotać

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    furkocąc
    furkocząc

    gerundium: furkotanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: furkocący

    odpowiednik aspektowy: zafurkotać

  • Składnia
    bez ograniczeń + furkotać +
    CZYM
  • Pochodzenie

    Zob. furkać