rozkraczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. o nogach: rozsunąć na boki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Dwaj rozkraczeni wartownicy stali przed komendanturą z bronią gotową do strzału i czekali. źródło: NKJP: Wanda Ossowska: Przeżyłam...: Lwów - Warszawa 1939-1946, 2009
	Kompozycja będzie przedstawiać nagą, rozkraczoną kobietę na fotelu ze zrudziałą, dziurawą tapicerką. źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Kawa u Doroty, 2010
	Po uszach Marysia obrywała i za to, że siadała nieładnie: zgarbiona, z rozkraczonymi nogami. Dziewczynie przecież tak nie wypada. źródło: NKJP: Aneta Augustyn: Z żebra Adama Bóg stworzył Ewę. Z chrząstki żebrowej Marii lekarze uczynili Mariusza, Gazeta Wyborcza, 1995-01-02
	[...] kiedy zdołał wygrzebać się spod głazu, stał rozkraczony szeroko, dyszał i ciężko łapał oddech, to to gorące powietrze rozsadzało mu wprost płuca [...] źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: Kwarantanna, 2009
	Była boso i stała nachylona nad miednicą, rozkraczona mocno nogami, których łydki wydawały się tak grube i miały na wewnętrznej stronie delikatną i trochę wstrętną siateczkę bladych, niebieskich żyłek. źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkraczyłem +(e)m rozkraczył	rozkraczyłam +(e)m rozkraczyła	rozkraczyłom +(e)m rozkraczyło	rozkraczyliśmy +(e)śmy rozkraczyli	rozkraczyłyśmy +(e)śmy rozkraczyły
2 os.	rozkraczyłeś +(e)ś rozkraczył	rozkraczyłaś +(e)ś rozkraczyła	rozkraczyłoś +(e)ś rozkraczyło	rozkraczyliście +(e)ście rozkraczyli	rozkraczyłyście +(e)ście rozkraczyły
3 os.	rozkraczył	rozkraczyła	rozkraczyło	rozkraczyli	rozkraczyły

bezosobnik: rozkraczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozkraczmy
2 os.	rozkracz	rozkraczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkraczyłbym bym rozkraczył	rozkraczyłabym bym rozkraczyła	rozkraczyłobym bym rozkraczyło	rozkraczylibyśmy byśmy rozkraczyli	rozkraczyłybyśmy byśmy rozkraczyły
2 os.	rozkraczyłbyś byś rozkraczył	rozkraczyłabyś byś rozkraczyła	rozkraczyłobyś byś rozkraczyło	rozkraczylibyście byście rozkraczyli	rozkraczyłybyście byście rozkraczyły
3 os.	rozkraczyłby by rozkraczył	rozkraczyłaby by rozkraczyła	rozkraczyłoby by rozkraczyło	rozkraczyliby by rozkraczyli	rozkraczyłyby by rozkraczyły

bezosobnik: rozkraczono by

bezokolicznik: rozkraczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkraczywszy

gerundium: rozkraczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozkraczony

odpowiednik aspektowy: rozkraczać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

rozkraczyć

+

CO

Por. rozkrok; zob. kroczyć