dąsać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. okazywać niezadowolenie lub urazę w stosunku do jakiejś osoby, rzeczy lub sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

boczyć się

	W obyczajowości dziewiętnastowiecznej dąsać się mogły panienki. Była to jedna z form demonstrowania swojej pozycji towarzyskiej. Można było dąsać się na kawalera, można było dąsać się na koleżanki, a nawet w niektórych przypadkach dąsać się na całe towarzystwo. źródło: NKJP: Marek Zaradniak: Nie każdy może się dąsać, Gazeta Poznańska, 2003-05-24
	Niestety, nie wszyscy autorzy wybranych przeze mnie piosenek mają poczucie humoru. Często są przewrażliwieni na swoim punkcie i dąsają się na mnie za to, co zrobiłem. źródło: NKJP: (XX): Urodzony, by tańczyć, Dziennik Bałtycki, 1999-02-26
	[...] pojadą na zawody i spotkają dobrze opłacanych zawodników z wielkich miast. Będą się dąsać, że sami nie zarabiają. źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Dźwigaj albo rzuć, Polityka, 2002-08-03
	To nieznośne smoczysko wpierw się dąsało, że czasy słodkiego nieróbstwa dobiegły kresu, lecz szybko doszło do wniosku, że istnieją lepsze zajęcia niż wylegiwanie się całymi dniami. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem. Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dąsałem się +(e)m się dąsał	dąsałam się +(e)m się dąsała	dąsałom się +(e)m się dąsało	dąsaliśmy się +(e)śmy się dąsali	dąsałyśmy się +(e)śmy się dąsały
2 os.	dąsałeś się +(e)ś się dąsał	dąsałaś się +(e)ś się dąsała	dąsałoś się +(e)ś się dąsało	dąsaliście się +(e)ście się dąsali	dąsałyście się +(e)ście się dąsały
3 os.	dąsał się	dąsała się	dąsało się	dąsali się	dąsały się

bezosobnik: dąsano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dąsał będę się dąsać	będę się dąsała będę się dąsać	będę się dąsało będę się dąsać	będziemy się dąsali będziemy się dąsać	będziemy się dąsały będziemy się dąsać
2 os.	będziesz się dąsał będziesz się dąsać	będziesz się dąsała będziesz się dąsać	będziesz się dąsało będziesz się dąsać	będziecie się dąsali będziecie się dąsać	będziecie się dąsały będziecie się dąsać
3 os.	będzie się dąsał będzie się dąsać	będzie się dąsała będzie się dąsać	będzie się dąsało będzie się dąsać	będą się dąsali będą się dąsać	będą się dąsały będą się dąsać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dąsajmy się
2 os.	dąsaj się	dąsajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dąsałbym się bym się dąsał	dąsałabym się bym się dąsała	dąsałobym się bym się dąsało	dąsalibyśmy się byśmy się dąsali	dąsałybyśmy się byśmy się dąsały
2 os.	dąsałbyś się byś się dąsał	dąsałabyś się byś się dąsała	dąsałobyś się byś się dąsało	dąsalibyście się byście się dąsali	dąsałybyście się byście się dąsały
3 os.	dąsałby się by się dąsał	dąsałaby się by się dąsała	dąsałoby się by się dąsało	dąsaliby się by się dąsali	dąsałyby się by się dąsały

bezosobnik: dąsano by się

bezokolicznik: dąsać się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

dąsając się

gerundium: dąsanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dąsający się

odpowiednik aspektowy: nadąsać się

	+	dąsać się	+	na KOGO/CO + (za CO)
	+	dąsać się	+	(na KOGO/CO) + że ZDANIE

psł. *dǫsati sę 'nadymać się, wydymać się'