wyekwipować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. dostarczyć komuś to, co jest niezbędne do wykonywania przez dłuższy czas określonych zadań

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

hiperonimy:

wyposażyć
zaopatrzyć

	[...] każde 12 gospodarstw miało obowiązek wystawić oraz wspólnym sumptem wyekwipować i zaprowiantować jednego wioślarza na morską wyprawę. źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
	Tymczasem na początku września radzieckie władze polityczne i wojskowe wyraźnie stwierdziły, że Związek Radziecki będzie mógł wyekwipować i uzbroić tylko jedną polską dywizję oraz że władze polskie winny wzmóc starania o pomoc w tym zakresie u Anglosasów. źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993
	Są wspaniale wyekwipowani. Każdy żołnierz ma celtową pelerynę, która służyć może za namiot, chlebaki mają napchane papierosami i żarciem. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	W Drawę-T wyekwipowano 233 polskie czołgi PT-91 Twardy. źródło: NKJP: Wojciech Łuczak: Drawa widzi w nocy, Polityka nr 2341, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyekwipowałem +(e)m wyekwipował	wyekwipowałam +(e)m wyekwipowała	wyekwipowałom +(e)m wyekwipowało	wyekwipowaliśmy +(e)śmy wyekwipowali	wyekwipowałyśmy +(e)śmy wyekwipowały
2 os.	wyekwipowałeś +(e)ś wyekwipował	wyekwipowałaś +(e)ś wyekwipowała	wyekwipowałoś +(e)ś wyekwipowało	wyekwipowaliście +(e)ście wyekwipowali	wyekwipowałyście +(e)ście wyekwipowały
3 os.	wyekwipował	wyekwipowała	wyekwipowało	wyekwipowali	wyekwipowały

bezosobnik: wyekwipowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyekwipujmy
2 os.	wyekwipuj	wyekwipujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyekwipowałbym bym wyekwipował	wyekwipowałabym bym wyekwipowała	wyekwipowałobym bym wyekwipowało	wyekwipowalibyśmy byśmy wyekwipowali	wyekwipowałybyśmy byśmy wyekwipowały
2 os.	wyekwipowałbyś byś wyekwipował	wyekwipowałabyś byś wyekwipowała	wyekwipowałobyś byś wyekwipowało	wyekwipowalibyście byście wyekwipowali	wyekwipowałybyście byście wyekwipowały
3 os.	wyekwipowałby by wyekwipował	wyekwipowałaby by wyekwipowała	wyekwipowałoby by wyekwipowało	wyekwipowaliby by wyekwipowali	wyekwipowałyby by wyekwipowały

bezosobnik: wyekwipowano by

bezokolicznik: wyekwipować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyekwipowawszy

gerundium: wyekwipowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyekwipowany

odpowiednik aspektowy: ekwipować

+

wyekwipować

+

KOGO/CO + (w CO)

Od: ekwipować